Just play on my guitar

Met de tas waarin zijn gitaar zat over zijn schouders hangend, liep hij door een gang met allemaal deuren. Zijn hoofd schoot naar links toen hij een hoop muziek hoorde. Zijn hoofd schoot naar rechts toen hij een ander geluid hoorde, wat ook met muziek te maken had. Zijn hoofd schoot weer naar links toen hij... Oh, dat wou je niet weten wat hij toen hoorde, maar het schaamrood stond op zijn wangen als hij ernaar luisterde. Wie het ook was, ze liet zich in elk geval flink gaan. En dan bedoelde hij niks met muziek. Hij grinnikte even. Wat kwam hij hier toch ook allemaal tegen? Hij schudde zijn hoofd en begon een paar trappen te beklimmen. Hij had nog niet veel tijd gehad om iets te doen met zijn muziek. Zijn songteksten waren nog onbeschreven. Hij moest iets verzinnen, of hij moest weer een oud liedje oppikken. Ja, liet hij dat nu meer eerst doen. Dan kon hij zich daarna focussen op nieuwe nummers, als hij de oude nummers maar bij zich had. Hij trok zijn zwarte mutsje iets beter over zijn hoofd. Mensen hadden hem nog niet zonder muts gezien en hij was ook niet van plan om zich te tonen zonder muts. Je geloofde het of je geloofde het niet, maar de enige momenten dat hij zijn muts afdeed, was als hij ging douchen of als hij ging zwemmen. Hij sliep zelfs met zijn muts. Hij hield van zijn muts en daarom deed hij dat. En hij was zelf soms ook een muts, dus dat kwam goed uit. Vooral in de buurt van meisjes was hij een muts. Hij keek naar de sterren. 'When the stars go blue,' herinnerde hij mompelend het nummer van Chris Keller en Bethany. 'Where do you go in this lonely?' zong hij zachtjes, maar het nummer paste niet bij hem. Nee, het was een nummer van iemand anders, natuurlijk paste het niet bij hem. Hij grijnsde opnieuw. Hij liet zich zakken in een zitzak. Hij ritste de tas open en haalde daarna zijn gitaar eruit. Het was een mooie gitaar, van eikenhout gesneden. Hij raakte de snaren voorzichtig aan. Dat vormde een melodie wat wel goed paste bij de nacht. 'I don't wanna be,' prevelde hij zachtjes. Dat was zijn nummer die hij het fijnst vond zingen. Maar om een fantastische song te geven voor dat liedje, had hij zijn band nodig. En die lagen nog met hun luie reet op de rode banken van een hotel in de U.S.A. Hij grijnsde even toen hij aan zijn bandje dag en automatisch begon hij 'I don't wanna be' te zingen.

Gitaar
I don't wanna be

Maja staarde naar de sterren, naast haar lag haar gitaar. Ze moest het nog leren om erop te spelen maar een ding was zeker ze zou het wel gaan leren dat was zeker. Dan kon ze de piano en de gitaar, meer had ze niet nodig. Kort wreef ze door haar bruine krullende haren die haar schouders warm hielde. Ze had alleen maar een zwart t-shirt aan met het woordje Destiny erop. Toen ze plots iemand hoorde zingen keek ze op. Het klonk haar bekend in de oren, het had iets rust gevend, ook de stem die het zong. Ze nam de gitaar op en stond vervolgens op en wandelde naar waar het geluid vandaan kwam. Een glimlach sprong op haar gezicht terwijl ze heel zachtjes de woorden meezong van het liedje. Toen ze uiteindelijk de jongen zag die speelde glimlachte ze even. Onbewust begon ze iets harder mee te zingen toen het refrein kwam. 'I don't wanna be anything other than what I've been tryin' to be lately, All I have to do is think of me and have peace of mind, I'm tired of looking 'round rooms wonder what I gotta do, Or who I'm supposed to be, I don't wanna be anything other than me.' Maja stopte kracht in de woorden, maar liet het toch mooi uitkomen terwijl ze het zong. Ze liet dat ruwere nu toe, al klonk het toch nog steeds Maja achtig, was dit niet haar normale manier van zingen. Meestal stopte ze dat ruwere in haar stem weg, omdat het vaak niet klonk. Maar bij een liedje als dit was het wel toegelaten volgens haar. Haar blik was gericht op de jongen voor haar, de jongen die net klonk als de zanger van het liedje. Die dezelfde manier had van gitaar spelen als de zanger. Raar, zou het misschien kunnen? Nee, vast niet. Anders zou het gelijk heel toevallig zijn. Ze kende zijn muziek, ze had zelfs thuis enkele posters van de zanger in haar kamer hangen, zijn cd's had ze lekker gestolen van haar ouders. En het grappige van al was, ze had zijn muziek leren kennen van een serie op tv.

Terwijl Gavin het refrein zong, hoorde hij dat een andere stem meezong. Hij had zijn ogen gesloten, dus kon hij niet meteen merken wie er meezong. Hij vond de stem zo fijn. Het klonk alsof hij een duet aan het zingen was en zoiets was het op de een of andere manier ook, die onaangekondigd was. Na het refrein hield hij op en opende zijn ogen. 'Je bent al goed op dreef. Je kent het goed,' zei hij en hij grinnikte even. Zou ze hem herkend hebben? Hij had het liedje al eens gezongen, maar wist niet dat er camera's aanwezig waren toen. Had iemand het gefilmd en hadden ze het laten zien op tv? Dat zou goed nieuws voor zijn band betekenen! Hij concentreerde zich op het meisje voor hem. Ze had lang, bruin, krullend haar. Het viel mooi rond haar gezicht, wat haar ergens ook een engelachtig iets gaf. Hij legde zijn gitaar naast zich en keek het meisje vriendelijk aan. Je kon aan hem zien dat hij diep onder de indruk was van haar. Iemand die spontaan met hem meezong op zijn favoriete liedje, de tekst zonder fouten kon zingen en ook nog eens een mooie stem had, kwam hij niet elke dag tegen. 'Dat was heel mooi gezongen. Het is me een eer om je te ontmoeten,' zei hij vriendelijk tegen het meisje. Hij was wel benieuwd naar wie ze was. Hij voelde geen spanning tussen hun, niet zoals bij die andere meid, die gevallen was op de grond. Wat had hij daar toch oenig bijgestaan. Nou ja, niks meer aan te doen! Hij richtte zijn aandacht weer terug op het meisje. Ze was iets kleiner dan hem, maar dat wou zeker niks zeggen. Eigenlijk was het normaal dat een meisje kleiner was dan hem. Hij was dan ook best groot. De laatste keer toen hij zichzelf gemeten had, was hij een meter vijfentachtig. En dan te bedenken dat dit weer omhooggeschoten zou zijn. Hij grijnsde en sloeg drie keer achter elkaar met zijn vingers tegen de snaren, zodat drie harde slagen klonken. 'I came from the mountain,' zong hij. 'The crust of creation,' ging hij door, na drie slagen. 'My whole situation made from clay to stone, and now I'm telling everybody,' zong hij, bij het laatste van de zin zijn stem verheffend. Precies zoals hij het eerder al eens op het podium gezongen had. Hij hield zijn gitaar in zijn handen. 'Zou ik je naam mogen weten?' vroeg hij oprecht nieuwsgierig, alsof hij net niks gezongen had.

Maja grijnsde even toen de jongen zich omdraaide en zich tot haar wende. Maja's pupillen verwijdde zich even. Het was hem. Een euforisch gevoel nam plaats voor de al hypere Maja. Gavin DeGraw stond hier voor haar en complimenteerde haar over haar zingen? Haar geluk kon op dit moment niet meer op. 'Een eer om mij te ontmoeten?' Maja lachte eventjes ongelovig. 'Het is eerder andersom, ik ben een grote fan van je. De eer is geheel aan mij toe hoor.' Glimlachte ze vriendelijk naar hem toe. Wat onwetend wat te doen begon ze met haar haren te spelen, nog steeds kon ze het niet echt geloven dat hij hier voor haar neus stond, dat zij hem live had gezien zonder dat hij zeg maar een optreden gaf. Maja moest even stoppen met zo te fangirlen, al wist ze van zichzelf dat ze nog niet zo erg was als andere mensen. Maja keek even aan, ze verschilde van hoogte. Iets wat normaal was, met haar één meter 75 was ze groter dan de meeste meisjes, maar toch nog steeds klein. Al moest ze nog groeien dat wel. Toen hij weer begon te spelen bewoog haar hoofd mee op de beat die hij maakte. 'Euhm, ik ben Maja, Maja Hill.' Alsof het wat zou uitmaken dat ze dit zei want morgen zou hij haar toch weer vergeten zijn. Hoewel, misschien ook niet. Maar daar rekende ze momenteel niet echt op. Kort beet ze op haar onderlip terwijl ze even naar de gitaar keek. Misschien zou hij..? Nee, vast niet. Al kon vragen geen kwaad. Toch? Ze besloot er maar gewoon voor te gaan. 'Euhm, dit klinkt misschien stom. Maar ik heb dus een gitaar, alleen kan ik er niet op spelen. Zou jij het eventueel kunnen leren aan me? As je de tijd hebt tenminste.' Haar wangen kleurde lichtjes roze. Stiekem vond ze dit wel heel beschamend. Zij ging aan een in haar ogen bekend iemand vragen of die haar wou leren gitaar spelen. Typisch een actie voor haar.

Geamuseerd keek Gavin naar het meisje. Het was overduidelijk nu dat ze hem herkende, ook al had hij dat echt niet verwacht. Hij grijnsde vrolijk. Het was altijd leuk om te zien hoe mensen - en dan vooral meisjes, foei Gavin! - hem kenden en herkenden en dan rood werden. Bij dit meisje was het gewoon schattig. Hij knikte haar vriendelijk toe. 'Dankjewel! Ik zal het mijn bandleden zeker laten weten. Ik ben dol op fans,' zei hij en hij lachte zijn witte tanden bloot. Hij was blij dat hij geen arrogante ster was. Hij genoot overduidelijk van het meisje haar complimenten. Hij sloot zijn ogen. Maja Hill, hè? 'Wel, Maja, ik denk dat je mij wel kent, aan je reactie te zien, maar ik ben dus Gavin, Gavin DeGraw,' zei hij vriendelijk tegen haar en hij stak zijn hand uit naar haar. Ook al was hij best bekend, hij vond het nog altijd netjes om zich voor te stellen door zijn hand uit te steken. Hij lachte. 'Dat is niet stom! Ik vind het leuk. Alhoewel ik beter kan zingen dan dat ik een leraar kan zijn,' lachte hij, om haar wat losser te maken. Ze zat ook zo gespannen voor hem, dat wou hij helemaal niet. Iedereen had recht om bevriend te zijn met hem en op zijn steun te kunnen rekenen. 'Je bent de eerste die me herkent, trouwens. Ik geloof dat ik in deze steden niet zo heel bekend ben. Niet dat ik dat erg vind. Het is ook wel eens leuk om gewoon door de straten te lopen zonder dat iemand me gelijk herkent, alhoewel ik altijd tijd maak voor fans en vrienden,' zei hij en bij dat laatste keek hij nadrukkelijk naar Maja. Hij beschouwde haar - misschien al wat snel - nu al als een vriend. Ze viel hem dus echt niet tegen en was aardig, iets wat hij eigenlijk niet verwacht had, aangezien mensen ook nog aan hem moesten wennen. 'Heb je je gitaar bij de hand? Of ligt hij daar ergens? Dan kunnen we gelijk beginnen!' zei Gavin vrolijk, waarna hij op zijn zitzak plofte en een bats opschoof voor Maja. Hij had zin om haar te leren. Het was voor het eerst dat een fan dat vroeg, dus moest hij er maar goed van profiteren. Hij genoot van de aandacht die hij kreeg. 'Behandel me maar als een gewone vriend. Ik ben ook maar een mens die heel toevallig met een paar songs de bekende wereld is ingeschoven,' zei hij vriendelijk glimlachend. Het was waar. Voordat hij bekend was, luisterde hij ook gewoon naar muziek en hoopte zelf dat hij ooit bekend zou worden.

- Jahoe! Onderschrift gevonden en profielplaatje [^^] -

Maja grijnsde eventjes naar hem, iets wat ongemakkelijk nog maar dat was normaal voor haar. Ze ging niet zo echt met heel veel mensen om sinds de dood van haar zus. Die zou dit trouwens helemaal geweldig vinden, want ook zij was een groot fan van Gavin. Een korte zucht schoof over haar lippen toen ze even aan haar terug dacht, haar hand ging naar het kruisje om haar hals heen. Maar al snel werd ze zeg maar weer uit haar gedachten getrokken door Gavin. Toen hij zich voorstelde glimlachte ze even en nam zijn hand kort vast en schudde die even. Ergens stelde dit haar al wel gerust. Van bekende mensen werd gezegd dat ze arrogant waren en dat ze meestal niet veel goeds in zich hadden, maar Gavin leek wel anders. 'Ik denk wel dat je het goed gaat doen.' Glimlachte ze eventjes toen hij zei dat ze hem les wilde geven, ondanks dat hij een betere zanger was. Kort begon ze met de onderkant van haar shirt te spelen, ze wist zich geen houding te geven. Iets wat ze uitermate irritant vond, maar ergens op dit moment ook wel normaal. Ze was van haar stuk gebracht door Gavin. 'De eerste? Raar. Ik heb je muziek leren kennen door een serie op tv en ben zo stiekem verder op zoek gegaan naar je muziek. Die beviel me uitermate. Mijn zus was ook een fan van je.' Glimlachte ze waterig naar de jongen toe. Toen deze echter vroeg of ze haar gitaar bij had knikte ze en wandelde even naar haar zitzak toe en nam zo de gitaar in haar handen en wandelde weer terug naar de jongen. Maja besloot plaats te nemen naast hem terwijl ze haar vingers goed op de snaren plaatste en even naar de lucht keek. Ergens wou ze later ook wel bekend zijn, muziek was iets waar voor ze leefde net als voetbal.
[Moet eten, en daarna gaan werken, dus ik zal straks pas posten. En btw ik lief je onderschrift.^^]

Gavin keek naar Maja. Hij wist niet goed wat hij moest zeggen. Ze leek wel niet zo... Ze leek verdrietig als het om haar zus ging. Misschien lag die in het ziekenhuis. 'Oh, dan doe je zusje maar veel groetjes van me,' zei hij glimlachend, niet wetende dat het daar helemaal niet omging. Hij liet het onderwerp varen, wat Maja voelde zich er duidelijk niet zo goed bij, zoals hij daarnet al had gezien. Ach, als Maja hem iets wou vertellen over haar zus wat hij niet wist, dan zou ze er zelf wel voor kiezen. Maja was groot en oud genoeg om te beslissen of ze iets wel vertelde of niet. Hij keek glimlachend naar haar en knikte toen. Hij zette zijn hand tegen de snaren en wachtte totdat Maja volgde. Hij legde uit hoe je een hoog melodietje kon krijgen en hoe je een lage kreeg. Daarna begon hij een klein stukje te spelen van het liedje waarmee hij daarnet nog met Maja had gezongen. 'Oké,' zei hij en hij keek haar aan. 'Probeer met me mee te doen. Het maakt niet uit als je een fout maakt, als je dat maar weet. Voor dit is oefening nodig. Oefening waar we de hele avond aan kunnen spenderen, als je dat wilt. Voor mij is het altijd goed,' zei hij en hij grijnsde vrolijk. 'Nou, laten we beginnen!' zei hij en daarna begon hij een paar akkoorden te slaan, waarna hij zong: 'I don't wanna be anything other than what I've been tryin' to be lately.' Hij wachtte totdat Maja mee was en begon toen verder te zingen. Nadat het refrein af was, liet hij zijn handen weer zakken naast zich. 'Dat was heel goed, Maja!' zei hij vriendelijk. Onder zijn eigen tonen door, had hij de hare ook gehoord, die hem gevolgd hadden. 'Je stem en de gitaar vormen een goed duo bij jou. Je zou het makkelijk kunnen gebruiken om liedjes te coveren, maar ook om te schrijven of een duet te zingen met iemand anders,' zei hij vriendelijk tegen haar en hij grijnsde vrolijk.

- Sorry, beetje kort. Aangezien ik bagger weinig ken van gitaren (xD, ik weer) heb ik het zo uitgelegd. Ik hoop dat het een beetje goed is.
En bedankt voor je compliment! De jouwe is ook leuk! Tot straks! -

Maja slikte even door de woorden die Gavin sprak. Haar de groetjes doen hé? Een zucht schoof over haar lippen, maar ze besloot het maar te vergeten dat was het beste voor nu. Ze luisterde naar zijn uitleg en knikte even, oke ze snapte het ongeveer. Het was eigenlijk niet echt heel moeilijk volgens de uitleg die de jongen naast haar had gegeven. Maja probeerde in te pikken op de melodie die hij speelde, toen het leek te lukken verscheen er een triomfantelijke blik in haar ogen. Yeah, ze kon het. Alleszins toch dit liedje. Toen het refrein ten einde liep legde ze de gitaar neer op een andere zitzak en luisterde even naar wat hij tegen haar zei. Kort fronste ze en ze schoot in de lach. 'Maar nee man, wat zeg je nu?' Bracht ze lachend uit. Zij liedjes coveren, laat staan schrijven, en al helemaal zou ze geen duet gaan zingen. Al was het ergens toch een bepaalde droom van haar om te doen, maar ze wist zelf dat ze met haar twee voeten op de grond zou blijven staan en dat ze niet verder mocht dromen want uiteindelijk bestond het leven toch maar uit dromen die voor je ogen verdwenen. Nee, ze zou wel gewoon een tiener zijn die dolgraag zong en toevallig op instrumenten kon spelen. 'Trouwens over mijn zus,' Even zweeg ze en keek ze naar de sterrenhemel. Dit kon ze maar beter zeggen, anders zou ze misschien na een tijd gewoon gaan breken moest hij nog wat zeggen over haar zus en dat wou ze hem nu niet bepaald aan doen. 'Haar de groeten doen zal niet meer gaan, ze is een paar maanden terug namelijk om ver gereden. En nu zit ze daarboven.' Sprak het meisje zacht tegen hem terwijl haar blik nog steeds op de grond gericht bleef. Ergens voelde ze zich nu op de moment wel vrij kut omdat ze nu misschien de sfeer had verpest door het nieuws te melden aan hem.

Hij grijnsde. 'Maja, meid, je bent tof, maar echt veel te onzeker over jezelf. Trouwens, nieuwe dingen proberen en proberen te ontdekken wat je kunt en wat niet goed gaat, is juist belangrijk in deze wereld vol muziek. Het is met vallen en opstaan. Geloof me, vroeger keken maar drie mensen naar mijn optreden en dat waren mijn drie beste vrienden, maar nu kijken ers meer. Dat komt omdat ik beter ben gaan schrijven en de tekst beter heb onthouden en natuurlijk dankzij mijn trouwe bandleden. Ooit kom jij ook mensen tegen die een duet met je willen zingen of een band willen vormen met jou. De personen zullen zelfs dichterbij je zijn dan je denkt,' zei Gavin en hij merkte dat hij een boel feiten had opgesomd, maar ook een boel gezegd had. 'Oeps, ik spreek veel,' zei hij en hij lachte even. Hij keek opzij naar Maja. Hij schrok wel van het nieuws. Troostend sloeg hij losjes een arm rond haar schouder. 'Denk eraan dat ze je hoort zingen. Ze zag trots op je zijn,' zei hij zachtjes en hij knikte haar bemoedigend toe. Zijn ideeën voor de muziek samen met haar voor deze avond waren verdwenen, zo gauw als ze gekomen waren. Eerst moest Maja zich weer een beetje goed voelen. Trouwens, voor muziek was nog een hoop tijd. Hij keek naar de sterren. 'Kijk al die sterren, misschien luistert ze nu wel op dit moment naar wat je zegt. Ze zal trots op je zijn dat je niet opgeeft, zoals met je gitaar. Je bent in om te leren en dat ziet ze, hoe ver ze ook mag zijn,' zei hij en hij knikte Maja vriendelijk toe. Hij aaide zachtjes over haar schouder. Hij kon soms echt een hyperventilerende prater zijn over muziek, maar als het erop aankwam dat iemand zich ergens rot om voelde, konden ze altijd rekenen op zijn steun. Hij was gewoon dezelfde Gavin DeGraw als voor zijn optredens. Hij keek naar Maja en vroeg zich af wat ze nu zou denken. Aan zijn woorden? Aan haar zus? Aan niks? Hij keek naar de sterren en ging languit liggen, waarmee zijn arm zwaar op Maja's schouder hing, zodat die genoodzaakt was om ook te liggen als ze iets minder zwaartekracht op haar schouder wou voelen. De sterren fonkelden, evenals zijn ogen. Hij sloot zijn ogen even en keek daarna opzij naar Maja. 'Gaat het?' vroeg hij bezorgd aan haar.

Maja luisterde naar de jongen en haalde haar schouders op. Drie mensen, zijn drie beste vrienden. Dat zou bij haar nogal moeilijk zijn aangezien iedereen die ze hier had gekend was verdwenen en niet meer leek terug te komen. Een korte zucht schoof over haar lippen. De personen die een duet zouden willen zingen zijn dichter bij dan je denkt? Maja keek hem even aan. Bedoelde hij nu dat hij zelf een duet met haar wou zingen? Een kleine gimlach verscheen op haar gezicht, Maja zou moeten werken aan haar zelfverzekerd zijn, dat wist ze maar momenteel was dat voor haar nogal moeilijk om te doen tot haar grootste ergernis. Kort schudde ze haar hoofd toen hij zei dat hij teveel sprak. Ergens vond ze het wel prettig dat de jongen al het praten deed, zo had zij meer ruimte om na te denken over alles. De woorden die hij sprak over haar zus deed haar even haar ogen sluiten, bijna automatisch toen hij zijn arm op haar schouder had gelegd legde ze haar hoofd op zijn schouder. 'Ze was meer als een zus voor me weetje, ze was degene die naar me luisterde, degene die me knuffelde wanneer ik het moeilijk had, degene die me aan het lachen wistte brengen, de persoon die me nooit zou verlaten.' Fluisterde ze zacht. Tranen welde op in haar ogen maar ze slikte ze weer in. Nee, ze ging niet huilen in het bijzijn van iemand, dat had ze afgezworen. Toen hij zich neerlegde in de zitzakken volgde zij al snel en plaatste haar hoofd weer op zijn schouder en legde haar hand op zijn borst, nu lag ze op haar zij naast de jongen. 'Ik heb me al beter gevoeld, maar i'll survive.' Glimlachte ze waterig naar de jongen toe terwijl ze haar ogen weer opende en even op keek naar de jongen waar ze bij lag. Gavin was cool, hij zou een echte vriend gaan worden van haar. Alleszins dat hoopte ze.

Hij keek haar aan en luisterde geduldig. Hij knikte. 'Weet je, ik kan aan de zijde van je zus staan zoals zij het voor je betekende. Ik bedoel daarmee dat ik er altijd voor je zal zijn en altijd naar je zou luisteren en als je deze twee grote armen rond je wil hebben om je een big hug te geven, vind ik dat ook niet erg, Maja,' zei hij en hij grijnsde zijn vrolijke lach naar haar. Maja was een speciaal meisje, alleen zou het misschien even duren voor ze het zelf zag. Ze zou het uiteindelijk wel zien, alleen hadden sommige dingen gewoon meer tijd nodig dan je dacht. Hij keek geduldig op haar neer. Eigenlijk had hij zo half en half verwacht dat Maja hem zou weg duwen, maar tot zijn verrassing legde ze haar hand gewoon op zijn borst neer, alsof ze elkaar al jaren kenden. Nou ja, zoals ze hier zaten, pratend over muziek en Maja's zus, leek dat ook wel zo. Glimlachend keek hij op haar neer. Hij keek recht in haar mooie, bruine ogen. 'Het komt allemaal wel goed. Ik ben er voor je. Bij mij ben je veilig,' prevelde hij zachtjes en om zijn woorden kracht bij te zetten, drukte hij haar dichter tegen zich aan. Daarna keek hij naar de sterren. De stilte was fijn, maar misschien kon een grapje Maja van haar tranen helpen. Hij zou het niet erg vinden als ze bij hem in huilen zou uitbarsten, maar hij kon nu ook weer niet bepaald zeggen van zichzelf dat hij echt een goede helper was als het op huilende meisjes aankwam. Maar Maja had zijn eerdere handeling - hij had zijn arm om haar schouders geslagen en was een beetje onderuit gezakt, zodat ze allebei lekker lagen in de nogal krappe zitzak - ook geaccepteerd, dus dat moest niet zo'n moeite worden. 'Ik denk dat als iemand nu een harde scheet zou laten, je het heel hard zou horen,' merkte hij droog op en hij grijnsde zelf even om zijn flauwe grap. Oh, zouden vrouwen dat soort grapjes wel leuk vinden? Zijn vrienden in elk geval wel. Maar dat waren geen vrouwen. 'Oh, sorry, flauw grapje,' zei hij, terwijl hij onnozel op de binnenkant beet van zijn wangen. 'Ik weer,' zuchtte hij en hij rolde overdreven met zijn ogen om maar weer eens overdreven aan te tonen hoe erg hij zichzelf soms wel niet vond. Hij schoot in de lach en keek weer naar de sterren. 'Zullen we morgen iets leuks gaan doen?' vroeg hij en hij keek haar vriendelijk glimlachend aan.

Maja keek op toen de jongen tegen haar begon te spreken. Het was lief dat hij dit zei, heel lief zelfs. Ergens accepteerde ze dit wel, gewoon een vriend die er voor haar was, die haar kon knuffelen wanneer ze het nodig had. Maja legde haar iets beter en luisterde naar zijn toch wel rustgevende ademhaling. 'Bedankt Gavin.' Glimlachte ze zachtjes naar hem. Gavin was op een of andere mannier speciaal, door alles wat er gebeurd was had ze een lange tijd niet echt vrienden meer gehad ook omdat ze weg waren maar goed. Voor haar was Gavin een soort van redder. Door de woorden die hij sprak, dat ze veilig was bij hem glimlachte ze dankbaar naar de jongen toe. Woorden die alleen haar vader en haar zus al tegen haar hadden gesproken rolde er bij de jongen gewoon uit. Iets wat haar eigenlijk best gerust stelde. Toen de jongen haar recht in de ogen keek beet ze op haar onderlip wat haar een schattige uitdrukking gaf. Uiteindelijk was het de jongen die zijn blik had afgewend, iets waar ze hem stiekem dankbaar voor was. De grap die hij uitvoerde deed haar even grijnzen, ze was jongens grappen al gewend. Dat was dan ook omdat ze vroeger meer bij de jongens had gezeten dan bij de meiden, iets wat nu wel veranderd was eigenijk. Maar om gewoon bij zo'n vriend als Gavin te zijn deed haar ook goed. 'Ondanks dat ik een meisje ben was het best wel grappig hoor.' Sprak ze op een vrolijke toon tegen de jongen. Even keek ze naar de sterren, wist dat haar zus nu op hen twee neer keek, wist dat ze gelukkig was. Daarboven in die hemel was alles wel goed, niet? Waarschijnlijk had ze daar al veel vrienden gemaakt en waren ze nu ook gewoon aan het chille maar zo heel soms keek ze eens naar beneden. Daar was ze wel zeker van.

'Oh, gelukkig. Niet iedereen vindt mijn grapjes leuk,' lachte Gavin. Hij had naar beneden gekeken toen Maja een schattige uitdrukking had gehad. Ze had op haar onderlip gebeten. Altijd leuk als meisjes dat deden. Het maakte hun gewoon zo schattig. Maar Maja was niet kwetsbaar. Nee, ze was het daarnet maar heel even geweest en Gavin vond het dan ook knap dat Maja zich zo snel herstelde. Hij keek even neer op haar bruine haren en keek toen naar de hemel. Zag hem nu liggen, met een meisje onder zijn arm. En ze kenden elkaar nog maar net. Toch voelde het wel vertrouwd, met Maja. Hé, Maja gaf wel inspiratie om een nieuw nummer te schrijven. Hij zou het dan 'Maja' noemen, of iets in die trant, zodat ze kon zien dat ze inspiratie aan hem gaf. Hij keek naar boven, naar de lucht. Hij was het zelf bijna vergeten, maar Maja had zijn andere vraag niet beantwoord. Nu wist hij wel nog steeds niet of ze iets leuks wou gaan doen. Hij keek naar haar. 'Oh, je negeert mijn vraag!' zei hij en hij zette grote, plagende ogen op. Hij lachte, om aan te geven dat het niet erg was. Hij voelde zich bijna onzeker worden. Was het de bedoeling dat ze het vergat of was ze het gewoon per ongeluk vergeten? Hij ging voor het tweede. 'Ik vroeg daarnet of je morgen iets leuks wou doen met me. Maar het hoeft niet per se hoor. Als je al plannen hebt of morgen gewoon helemaal niks wou doen,' zei hij en hij grijnsde naar Maja. En ja, hij had rekening gehouden met school, want morgen was het weekend! Een heerlijke zaterdag, eindelijk. Niet dat hij nog veel naar school geweest was. Nee, hij spijbelde niet, maar hij had zich pas deze week ingeschreven en de les was voor hem alleen maar introductie geweest, alhoewel hij een stuk of zes keer had gevraagd of ze gewoon met het hoofdstuk konden doorgaan waar ze gebleven waren. Maar de vrouw stond erop dat hij eerst een introductie achter de rug had. Het was best wel een aardig mens, misschien wat overdreven, maar aardig. 'Maja, in welke klas zit jij eigenlijk?' vroeg hij zich af. Had hij Maja over het hoofd gezien of had hij zijn klasgenoten niet genoeg geobserveerd? Hij wist het niet. Als hij zijn klas probeerde te herinneren, zag hij alleen een ruimte vol met leerlingen waarvan de hoofden alleen maar zichtbaar waren en die waren naar hem gedraaid. Hij zat achteraan, tegen het raam.

- Haha,gisteren The Hangover twee gaan zien. Echt een grappige film XD -

Maja keek op toen hij sprak over negeren. Haar ogen werden groot, dat was niet haar bedoeling geweest. Ze was het gewoon vergeten te beantwoorden, een klein grijnsje viel over haar gezicht en kort streek ze met haar hand over zijn borst heen. 'Wel, morgen heb ik nog vrij dus als je wat wilt doen met me.' Glimlachte ze naar de jongen waarne ze even met de hand die niet op zijn borst lag door haar haren ging en vervolgens weer op keek naar Gavin. Gavin was lief, liever dan de meeste dudes, maar toch op zijn eigen manier was hij ook best wel grappig. Zijn looks had hij ook wel meegekregen, nee de jongen waar ze nu bij lag was zeker niet onknap. Een korte grimas verscheen op haar gezicht, kleine pretlichtjes waren verschenen in haar ogen. Kort bedacht ze zich dat ze morgen misschien wel gewoon een hele dag met hem kon gaan jammen ofzo, want ergens wist ze wel dat hij dat niet erg vond, maar misschien had hij zelf een idee om wat te gaan doen? Ach, dat waren zaken voor morgen. 'Euhm, ik zit sinds kort in 11B, ik zat eerst in A, maar omdat die klas te groot werd hebben ze me overgeplaatst naar B. Jij?' Maja was gisteren niet in de les geweest, omdat ze een wedstrijd moest spelen en in de voormiddag moest ze even voor een check up naar de dokter. Dus echt in de klas gezeten had ze gisteren niet. Eigenlijk wasgisteren wel goed verlopen ze was nog kern gezond, en zij had het winnende doelpunt gescoord in de wedstrijd. Al was ze niet mee gaan feesten voor de overwinning, ze wou naar haar kamer omdat ze vet moe geweest was. 'Trouwens, volg je hier eigenlijk een sport of zo?' Vroeg ze geïnteresseerd aan de jongen. Een paar jongen op school volgde hier wel sport, stiekem de meerderheid maar goed. Maar of de jongen waar ze nu bij zat wat volgde wist ze niet bepaald.

Gavin grijnsde vrolijk naar Maja. 'Echt? Dat zou ik leuk vinden,' zei hij en grijnzend keek hij naar haar. 'Dan kunnen we samen een duet zingen in een druk bezocht straatje. Ik weet er wel een, waar veel mensen komen. Dan kunnen we de tas van de gitaar voor ons leggen, zodat mensen iets kunnen geven als ze willen en de opbrengst gaat natuurlijk naar jou, aangezien ik het heel fijn vind dat je iets met deze ouwe rakker wilt gaan doen,' zei hij en om zijn waardering te laten blijken, aaide hij zachtjes over haar haren. Haar haren voelden erg zacht aan, alsof ze het drie keer per dag met een wel erg glanzende shampoo waste. Tenzij Maja echt zo eentje was die dat nodig vond, overdreef hij, natuurlijk. Zijn borst tintelde nog na, precies op de plek waar Maja met haar hand gestreken had. Het kietelde dan ook, dus het zou daar wel van komen. Hij grijnsde even en kreeg een brede lach toen hij haar antwoord hoorde. 'Oh, wat gezellig! We zitten bij elkaar in de klas! Ik heb je gisteren dan niet zien zitten, maar in elk geval leuk dat we bij elkaar zitten. Ken ik tenminste eentje van de klas,' lachte hij vrolijk en hij keek naar haar bruine haren, waarna hij zijn ogen sloot en zijn hoofd tegen het uiteinde van de zitzak liet zakken. Hij had een brede glimlach om zijn gezicht. Hij zakte een beetje meer in de zitzak, zodat Maja wat beter kon liggen. Nou ja, als Maja in slaap zou vallen, lag ze in elk geval lekker. Zo erg was het niet om hier in slaap te vallen. Hij viel hier liever in slaap dan in zijn eigen bed. Hé, dat was nog eens een apart, te gek, geweldig, suf ideetje! Hij zou hier zijn nachten spenderen! Hij grijnsde breed, waarna hij zijn ogen sloot en zijn blik liet zakken naar de fonkelende sterren. 'Ik blijf vannacht hier lekker liggen. Eigenlijk gewoon elke nacht. Hier slapen is lekker,' zei hij en hij grijnsde even, maar in zijn ogen blonken niet de pretlichtjes die je kon herkennen als hij een grapje maakte.

- Sorry dat-ie zo kort is. Ik had eerst een langere, maar de pagina viel weg, grr! -

Een duet spelen in een druk bezocht straatje? Was dat wel iets voor haar? Ze speelde liever op zich, dan voelde ze zich vrijer. En ook geruster, ze had niet bepaald zin in boe geroep van de menigte dat was dan weer iets waar ze niet tegen kon, ook al was het de waarheid het was gewoon sneu. Spelen in een straatje waar honderden mensen passeerde, het was iets wat ze nog niet gedaan had. Ze had hier in Monica alleen nog maar in Smockey Joe's gespeeld en dat was al met grote tegenzin, al was het op haar geliefde piano. Toen Maja hoorde dat ze bij hem in de klas zat verscheen er een grimas op haar gezicht, mooi dan kende ze toch al iemand in die klas. Want door de transfer van A naar B kende ze gelijk niemand in die klas. Buiten dan nu Gavin. 'Wel, je hebt me gisteren niet gezien omdat ik naar de check up moest bij de dokter en omdat ik een wedstrijd had.' Glimlachte ze even naar hem. Met haar grote bruine ogen keek ze hem aan, over de opmerking die hij plaatste over hier slapen grijnsde ze even. Ergens lag ze hier best wel goed, plus koud had ze het niet omdat ze bij Gavin lag. Toen deze wat dieper wegzakte in de zak nestelde ze zich nog wat meer tegen hem aan en keek hem zo even recht in de ogen aan waarna ze een kus op zijn wang. 'Dankje. Dat je wilde luisteren en bij me wou blijven.' Glimlachte ze naar de jongen waarna ze haar hoofd weer op zijn schouder legde en haar gezicht even verborg in zijn nek. Ergens voelde dit goed om te doen, het voelde vertrouwd op een of andere manier. Een kleine glimlach was ondertussen verschenen op haar gezicht, en die ging er niet meer af voorlopig. 'Trouwens, nu negeer jij mijn vraag hoor liefje. Ik vroeg je of je hier sport deed.' Grijnsde Maja droogjes naar hem.

Hij voelde aan zijn wang. Had Maja dat nu echt net gedaan? Verbouwereerd keek hij haar aan en een brede grijns sierde zijn gezicht, alsof hij een klein jongetje was die net een super groot speelgoedje van zijn vader had gekregen die hij al jaren wou. 'Graag gedaan. Daar zijn vrienden toch voor,' zei hij en hij keek haar grijnzend aan, blij zijnd dat ze ook blij was. Hij keek even voor zich uit en sloeg zijn arm strakker om Maja. 'Oh, sorry, vergeef me!' zei hij overdreven en hij lachte even vriendelijk naar haar. 'Nee, ik doe nog geen sport. Zie je me al lopen in zo'n sportbroekje met mijn kippenborstje? Trouwens, ik heb geen zin in juichende, vechtende meiden om me heen,' zei hij naar waarheid en hij keek naar Maja. Nee, hij had inderdaad geen zin in die types die met iedereen naar bed gingen, gewoon om een reputatie omhoog te houden. En dan, als hij door iemand anders genaaid werd, kregen ze ruzie en begonnen ze te vechten. Nee, daar had hij geen zin in. Trouwens, het was voor hem iets belangrijks, liefde, niet om een reputatie omhoog te houden. De slappe zak die dat deed, kon hij wel levend villen. Hij werd vooral woedend als hij eraan dacht dat een vent zijn poten niet van Maja af kon houden. Door die gedachte verstrakte zijn gezicht, maar algauw brak die lieve, zorgeloze, bekende grijns van hem weer door en hij keek even naar Maja. Hij keek even naar haar en dacht na. 'En trouwens, ik heb ook geen zin in gelul over mij van andere gasten die ook sport doen. Dadelijk zijn het van die macho's die hun reputatie hoog moeten houden en word ik weer naar allemaal feestjes verwezen waar zogenaamd leuke meiden zijn. Nee, zo val ik nooit voor sport. En ik sport trouwens om zes uur 's morgens al. Dan ga ik lekker een uurtje rennen. Je mag morgenvroeg mee, hoor. Dennis komt zijn nest toch niet uit, de gezellige,' lachte hij. Hij zag Dennis nog niet zo gauw om zes uur met hem mee rennen. Eigenlijk had Dennis wel gelijk. Wie was er nu ook zo duf om om zes uur uit zijn nest te komen, alleen maar voor een uurtje rennen met iPod op? Gavin vond het juist heerlijk. 'Morgen wordt het leuk, dat beloof ik je,' zei hij en hij grijnsde vrolijk naar haar. 'En ik zag aan je ogen dat je weer onzeker over jezelf was. Geloof me, als je eenmaal aan het zingen bent, verdwijnt die onzekerheid, geloof mij nou maar, ik ben de prof,' zei hij, een tikkeltje arrogant, maar zijn lachende ogen maakten dat allang goed. Hij meende er geen woord - dat hij de prof was, dat andere meende hij natuurlijk wel! - van.

- Ik heb opeens zin om Gavin wat beschermend te laten overkomen xD In een gevecht of zo xD I know, I'm weird [^^] -

'Ook niet als ik om je zou gaan vechten?' Grijnsde Maja scheef naar de jongen toe waarna ze even haar wenkbrauw op trok. Niet dat ze iemand was die op status uit was, nee ze zat goed op haar plekje in het voetbalteam. Ze zat misschien niet in het sterrenteam maar dat kon haar geen flauwe zak schelen, ze vond het team waar ze nu in zat perfect, en met een jongen slapen om alleen maar iets van populariteit te verkrijgen wou ze niet echt. Liefde was iets speciaals, en dat koesterde Maja. Haar ouders hadden haar altijd geleerd dat liefde iets was dat alleen maar op een bepaalde manier kon bestaan tussen twee personen. Een persoon die ze zelf nog niet gevonden had maar goed. Toen ze hoorde dat hij om zes uur ging lopen grijnsde ze even. Zelf stond ze net iets vroeger op, zij was om vijf uur al uit bed om te gaan lopen. 'Om zes uur hé? Wel, wat zeg je ervan om om vijf uur al uit je bed te komen, anders moet ik een uur alleen gaan lopen.' En een uur later gaan opstaan zou haar hele routine gaan verpesten en dan was ze verder van huis. Ja, Maja was een frevent sporter, altijd al geweest en dat zou ze ook atijd gaan bijven. Niet omdat ze last had van gewichtsproblemen want dat was het helemaal niet het meisje at een hele dag door maar sportte het er ook weer af met voetbal dus. Maja glimlachte even toen hij zei dat hij had gemerkt dat ze wat onzeker was over het idee van muziek spelen voor zoveel mensen, door zijn woorden knikte ze even. Ergens was hij wel 'de prof' en ze wist dat muziek vele oplossingen bood in benarde situaties dus ze zou maar gewoon gaan luisteren naar de jongen. 'Oke dan.' Glimlachte ze breed naar hem waarna ze even met een pluk haar begon te spelen die de hele zijn voor haar gezicht viel. Uiteindelijk orde Maja heel droogjes in zijn zij, om te kijken of hij tegen kietelen kon. Anders kon ze hem daarmee lekker gaan pesten, ze had zelf geen zin om momenteel al naar haar kamer te gaan. Dus de kans dat ze vannacht met hem zou doorbrengen was best wel groot eigenlijk.

'Hmm... Kijk, dat wordt nu eens een uitzondering. Ik zou het leuk vinden als je om me vecht. Maja vs The Bitch, muwhahaha,' zei hij en hij lachte kwaadaardig, waarna hij in de lach schoot. Eigenlijk was hij gewoon een zesjarig jongetje, zoals hij zich nu gedroeg. En het ergste was: hij hield ervan. Gavin keek Maja bewonderend aan. 'Om vijf uur, hè? Nog een uitzondering. Een geweldige uitzondering! Dat doen we. We gaan om vijf uur rennen,' zei hij en hij grinnikte. Hij keek haar half scheel aan. Hij voelde zijn plukje kietelen en glimlachte daardoor. Hij was wel schattig dat Maja gewoon uit zichzelf met een plukje van hem begon te spelen. Gelukkig gedroeg ze zich niet meer als hij een beroemdheid was. Daar kon hij niet goed tegen. Hij wou dat de mensen hem als een gelijke behandelden. Hij keek vrolijk naar Maja. 'Jammer babe, ik kan tegen kietelen,' zei hij en hij grinnikte even. Hij legde zich neer en speelde voorzichtig met de lange lokken van Maja. Hij wikkelde eentje rustig rond zijn vinger, om daarna er met zijn ring- en middelvinger even langs te glijden. Ze had zulk zacht haar... Hij keek even naar haar. Hij keek naar de sterren. Stiekem hoopte hij dat Maja de tijd en de zin zou vergeten om naar haar kamer te gaan, dan konden ze hier gezellig de nacht samen spenderen en was het ook makkelijk om morgenvroeg om vijf uur op te staan. 'Heb je zin om bij het Topanga State Park te gaan rennen?' vroeg hij en hij keek haar rustig aan. Hij had een grappig, Engels accent. Zijn stem schoot af en toe de lucht in, alsof hij nog maar net de baard in de keel had gekregen, maar dit was gewoon zijn stem. Hij oefende daarmee ook om zijn stem tijdens liedjes omhoog te laten schieten, zoals bij het laatste deel van zijn couplet van 'I don't wanna be'. Hij grijnsde even. Zo had hij wel Maja ontmoet. Als hij een song zou schrijven, zou hij eens moeten denken aan Maja. Hij keek even naar haar en sloot zijn ogen weer. Hij was nog niet moe, maar hij ging hier echt elke nacht lekker slapen. 'Dus, dan weet je me ook te vinden. Ik denk dat ik alleen de weekends misschien nog bij Dennis op de kamer slaap, zodat hij ook wat heeft aan zijn kamergenoot,' lachte hij. Hij keek even naar Maja en legde zijn hoofd weer neer, waarna hij expres nog verder onderuit zakte, zodat hij op de gelijke hoogte kwam zoals hij altijd ging slapen en zoals hij altijd slaperig werd.

Maja wiebelde even met haar wenkbrauwen op zijn kwaadaardige lach. 'She will not dare to fight me.' Grijnsde ze naar Gavin. Het meisje keek even naar de sterren en dacht even na. Ergens was het wel grappig hoe ze hier zaten, ergens zou je zelf het gedacht krijgen dat ze een koppel waren. Hoe ze met elkaar omgingen, het was raar maar het voelde goed aan dus ermee ophouden zou het meisje als nog niet doen. Gavin was gewoon te leuk om hem niet als je vriend te willen hebben, dus hem zou ze niet laten vertrekken, desnoods ging ze aan zijn been hangen om hem tegen te houden. Kort grinnikte ze, ze zag het beeld al helemaal voor zich, zij aan het been van een of andere dude. 'He, das niet eerlijk. Je hoort er niet tegen te kunnen.' Grijnsde ze naar hem toe waarna ze een klein trekkend gevoel voelde op haar hoofd, dus Gavin was nu ook met haar haar begonnen. 'Meestal ren ik op het strand, omdat het daar iets moeilijker te lopen valt met het zand en zo en daarna duik ik even de zee in. Maar Topanga klinkt wel goed.' Glimlachte ze even naar hem. Daar was ze ook een paar keer gaan lopen, maar daarna had ze zichzelf uitgedaagd door op het strand te gaan loen. Iets wat op zich zwaarder was door het zand at je tegenhield. Maar ergens vond ze het nu niet erg om eens terug te keren naar het park. Maja knikte even, hij zou hier dus echt altijd slapen? Dan vond ze haar bed toch iets comfortabeler liggen eigenlijk, maar goed. Toen de jongen nog meer onderuit zakte en dus haar steun afnam rolde ze heel dommig op hem. 'Dat moet je dus niet meer doen hoor.' Grijnsde ze even scheef. Al lag ze stiekem best wel goed zo, maar ze ging het Gavin niet aandoen dat ze inslaap viel terwijl ze op hem lag. Al bleef ze voornu toch wel liggen op hem. Gewoon om hem een beetje te pesten eigenlijk. Al zou ze wel zodra ze merkte dat ze te zwaar was van hem af rollen. 'En watgaat meneer DeGraw nu doen?' Grijnsde ze speels naar de jongen toe. Oke, dat werd morgen dus om haf vijf op staan om nog naar haar kamer te gaan en haar jogging en loopschoenen aan te trekken, al had zou ze waarschijnlijk in haar voetbalshort gaan lopen omdat ze vond dat dat beter zat.

Gavin schrok toen hij Maja op zich kreeg. Snel haalde hij zijn hand uit haar haren om haar geen pijn te doen en keek haar verbouwereerd aan. 'Uh...' zei hij dommig en hij keek haar verdwaasd aan. Hij ging in elk geval niet doen wat ze in de films deden, tenzij Maja er aanleg voor gaf. Hij grinnikte even. Hij zag het Maja echt al doen. Hem eerst vreemd aankijken en hem dan zoenen. Hij moest bijna hardop lachen. Hij legde zijn handen losjes op haar dijen en keek haar aan. 'Dit,' zei hij, waarna hij zijn handen naar haar buik schoof en haar daar begon te kietelen. 'Ik kan tegen kietelen, maar kan jij er ook tegen?' vroeg hij plagend en hij grijnsde even. Hij kietelde haar nog een keer en bleef toen liggen. Hij staarde in haar mooie bruine ogen. Hij aaide zachtjes door haar haren. 'Waarom moet ik altijd beslissen wat ik in deze gênante situaties moet doen? Tenzij je opeens ermee aankomt dat je zo lekker ligt dat je wilt blijven liggen,' zei hij grijnzend, eigenlijk plagend bedoeld. Hopelijk voelde ze niet... Hij kreeg bijna een rode kop ervan. Oh nee! Waarom konden mannen dat dan ook nooit inhouden? Eigenlijk was dat onmogelijk. Het was zelfs vies om eraan te denken. Terwijl het eigenlijk gewoon heel normaal was. Zijn mutsje zakte schattig op zijn hoofd en met een brede grijns keek Gavin naar Maja. 'Lig je goed?' vroeg hij. Hij moest toegeven dat ze niet zwaar was en hij had ook niet erg vond dat ze op hem lag, ook al zou hij dat natuurlijk nooit toegeven.

- Sorry, deze is echt flut! xD -

Maja keekhem met een stompzinnige grijns aan. Oke, dit was best wel vreemd maar ergens vond ze het wel leuk liggen op dit moment. Ze voelde zijn handen zachtjes op haar dijen rusten om daarna naar haar buik te gaan en zo begon hij haar te kietelen. Ze spande haar buikspieren op en keek hem met een grijns aan. 'Ik kan er tegen hoor.' Sprak het meisje met een trillende stem terwijl ze haar lach probeerde in te houden wat haar eigenlijk vrij goed lukte. Maja grijnsde even om zijn opmerking maar ze kon momenteel niet van zijn ogen wegkijken op een of andere manier. Kort beet ze op haar onderlip, nee ze ging niet doen zoals in de films. Ze kenden elkaar pas, het zou onverantwoord zijn, toch? Kort slikte ze. 'Omdat jij de jongen bent.' Grijnsde ze even scheef naar hem. De plekken waar zijn handen zonet nog hadden gelegen om haar te kietelen voelde warm aan, en ze tintelde zelfs een beetje. Toen zijn muts ietsje verder over zijn hoofd viel hield ze haar hoofd even scheef, eigenlijk was de jongen best wel schattig. 'Stiekem he, lig ik best wel lekker hoor. Maar als je wilt dat ik van je af ga, gewoon zeggen.' Glimlachte ze terwijl ze hem toch nog een tijdje bleef aankijken, nee ze wou momenteel haar hoofd niet neerleggen. Gewoon omdat ze dan niet meer in zijn ogen kon kijken, en dat vond ze natuurlijk niet leuk. Het meisje nam heel vrolijk zijn muts af en zette die vervolgens op. Oke, ze was niet voor mutsen maar deze stond stiekem toch wel bij haar. 'Nu krijg je die niet meer terug.' Grijnsde ze even.

'Pff... Meisjes gaan voor, hoor,' zei hij en hij grinnikte even. 'Maja!' riep hij met een hoog stemmetje uit. Hij verborg half krijsend zijn hoofd. 'Nee, zo ben ik lelijk!' zei hij half lachend. Hij legde zijn handen weer naast zich zodat ze hem kon zien. Zijn blonde haar, golfde langs zijn wangen en zijn blonde pieken stonden alle kanten uit, wat hem best wel schattig maakte. Hij ging er maar vanuit dat Maja het niet gevoeld had. Hij keek haar even grijnzend aan en lachte. 'Maja,' begon hij dreigend en hij zette zijn handen op haar dijen. 'Lieve Maja,' zei hij daarna, met een pruillipje. 'Geef mijn mutsje terug!' zei hij daarna met duistere stem. 'Mijn kop staat open en bloot en ik heb luizen,' zei hij droog, wetend van zichzelf dat dit niet waar was, maar misschien zou Maja zo wel zijn muts teruggeven aan hem. Grijnzend keek hij haar aan en liet zich nog verder onderuit zakken, zodat ze nog meer op hem kwam liggen. Hij sloeg zijn armen om haar rug heen. Hij lag best wel vredig zo. 'Als je zo maar niet in slaap op me valt. Dat gewicht is vreselijk voor mijn kippenborstje,' zei hij plagend, maar zijn ogen glinsterden. Maja woog bijna niks. 'Nee hoor, je bent lekker verrassend licht. Eet je wel genoeg? Je moet niet aan lijnen doen, hoor. Je bent perfect zoals je bent,' zei hij en hij glimlachte naar haar, deze keer geen pretlichtjes hebbend in zijn ogen maar een serieuze trek. Hij wou namelijk niet dat Maja dacht dat dit maar een grapje voor hem was. Hij bleef even naar haar kijken en liet zijn hoofd tegen de zitzak zakken. 'Ik voel me kaal zonder mijn muts,' probeerde hij nog en hij grijnsde. Hij voelde voorzichtig aan zijn blonde haren. Het zou vast alle kanten op pieken. Hij had meestal een pet, een muts of een hoed op. Hij had een hoop petten en mutsen, hoedjes droeg hij bijna nooit. 'Ik heb ook nog leuke petjes hoor,' zei hij en hij keek als een kwajongen naar Maja. Hij grijnsde even. Hij had een ideetje om zijn muts weer te veroveren. Hij boog zijn gezicht dicht naar haar toe, zodat hun lippen elkaar bijna raakten. Ondertussen liet hij zijn hand zakken naar haar hoofd en net voordat zijn lippen de hare raakten, pakte hij de muts. 'Haha!' zei hij en hij trok zich terug en zette zijn muts op. 'Mutsie!' zei hij vrolijk en hij knuffelde zichzelf zo'n beetje.

- Ik kan bijna geen foto's van Gavin vinden zonder muts xD -

Maja keek hem met een grijnsje aan de blonde pieken die uitstaken vond ze stiekem wel leuk, kort streek ze met haar hand door zijn haren en stak haar tong uit naar hem. 'Nee hoor, je hebt geen luizen ben ik zeker van.' Grijnsde ze breed naar hem. Kort streek ze langs zijn wang waarna ze even door haar ogen streek. De jongen liet zich nog verder weg zakken waardoor ze nu ongeveer helemaal op hem lag, met een speelse blik keek ze hem aan en wachtte af wat hij zou gaan doen om zijn muts te heroveren. Maja plaatste haar handen op zijn borst en streek zachtjes heen en weer terwijl ze geknuffeld werd door de jongen waar ze ondertussen al een paar uur bij zat. Maar dat vond ze nog steeds niet erg eigenlijk, Gavin was leuk op zijn eigen manier, en ze vond hem leuk op haar eigen manier. De jongen vertelde haar niet in slaap te vallen omdat zijn borst haar gewicht niet zou aankunnen. Kort stompte ze hem op zijn borst en trok een pruillipje. Toen al gauw bleek dat het een grapje was grijnsde ze nonchalant naar hem. 'Ik lijn niet nee, maar doordat ik zo veel sport gaat alles wat ik eet er af. And believe me ik eet genoeg. En bedankt voor het compliment.' Sprak ze op een lieve toon tegen de jongen waarna ze even langs zijn nek streelde. Ergens wist ze wel dat ze niet bepaald goed was, maar ze kon het niet helpen. Plus dit was geheel vriendschappelijk volgens haar. Eigenlijk vond Maja het best wel leuk hoe zijn haar zat, met haar vingers begon ze heel droogjes enkele lokken erom te draaien. Plots kwam Gavin dichter naar haar toe met zijn gezicht, ze voelde zijn adem tegen haar lippen komen. Haar hart begon plots wat sneller te slaan. Maja had door wat hij deed maar daar sloeg ze geen acht meer op. Wat was er nu toch? Waarom draaide ze niet weg? Was het omdat ze dit ergens wel wilde? Kort slikte ze. Toen de muts van haar hoofd werd afgetrokken en de jongen weer neer ging liggen haalde ze diep adem en keek hem droog aan. Zo snel gaf ze zich niet gewonnen hoor. Het meisje bewoog razendsnel en nam zijn muts terug af en plaatste deze op haar hoofd. 'Nou, en wat nu hé?' Maja rolde van hem af en rolde daarmee gelijk van de zitzakken af en begon te rennen tussen de zitzakken door. Wat ze niet wist was dat er enkele jongens op het dak waren die tamelijk dronken waren. Het meisje rende zowat recht in de armen van zo'n dronkaard. Die greep haar stevig bij haar arm vast en meteen begon ze wild te trekken om los te raken. 'Gavin!' Schreeuwde het meisje zo luid ze kon. De jongens lieten haar niet los, toen een van hen zijn hand op haar dij legde bevroor ze en keek ze de drie jongens angstig aan. Waar was Gavin nu? Tranen welde op in haar ogen maar ze slikte ze weer in. Het meisje kon zich langzaam aan weer bewegen en trapte een van de mannen in zijn middel waarna ze probeerde weg te rennen maar het lukte niet. In plaats daarvan werd ze hard in haar maag geslagen, eveneens ook op haar wang waardoor ze in elkaar stuikte. Haar blik was op de grond gericht, Gavin moet komen en wel nu.

Lachend keek Gavin haar aan. Vanuit zijn ooghoeken merkte hij een paar dronkaards op. Ach ja, zolang ze maar hier bleven, zouden die daarachter ook niks doen. Hij keek naar haar. 'Maja!' zei hij lachend en hij wou zijn muts weer terugpakken, maar ze was hem te slim af. Zuchtend liet hij zijn hoofd tegen een zitzak zakken. Hij dacht ondertussen na over waar Maja naartoe rende. Hij schrok. Waren daar niet die dronkaards? Hij zuchtte even en dacht dat Maja ze vast wel ontweken had. Of toch niet... Hij hoorde zijn naam. Gavin sprong op en rende zo hard hij kon richting Maja. 'Maja!' schreeuwde hij hard. 'Ik kom!' riep hij. Hij had nog nooit echt gevochten om een meisje te beschermen, maar dat kwam dan ook omdat de mannen in zijn staat zich erg respecteerden voor hem en daarom liever geen ruzie zochten met hem, om toch maar een wit voetje te halen. Maar deze hadden nog nooit gehoord van hem. En toch, ook mensen die hem zouden kennen zouden Maja gewoon kwaad kunnen doen. Als je dronken was, kon je alles. Hij keek naar de jongen en toen naar Maja. 'Maja!' zei hij en hij rende richting de jongen. 'Blijf met je poten van haar af, dude!' schreeuwde hij, waarna hij hem wegduwde bij Maja. Hij kreeg onmiddellijk een duw van een van de andere jongens achter zich. Die greep Maja's muts weg. Oh nee! Ze mochten alles doen van hem maar ze bleven van Maja en zijn muts af! Gavin stootte naar voren en duwde de jongen tegen de reling van het dak, waarna hij zijn muts uit de handen griste. Hij draaide de jongen handig voor zijn borst en trok zijn armen achteruit, zodat hij kermde van de pijn. 'Opzouten of ik breek zijn armen,' dreigde Gavin en hij de armen van de jongen kraakten gevaarlijk toen een van zijn vrienden dichterbij stapte. Gavin keek hem nog steeds dreigend aan. Je kon aan zijn ogen zien dat hij het ook nog gewoon echt deed. 'Sukkel, ga weg!' riep de jongen onder hem kermend van de pijn. Zijn maat stapte aarzelend terug en dat was het moment waarop Gavin de armen van de jongen losliet zodat hij op de grond zakte en hem een trap gaf. 'Sukkel,' siste hij tussen zijn tanden door. De jongen stond op en rende weg, gevolgd door zijn vrienden. Er konden nu twee dingen gebeuren: oftewel gingen ze versterking halen, oftewel waren ze bang en bleven ze weg. Ach, het maakte hem ook eigenlijk niks uit. Hij zette zijn muts weer terug op en boog zich voor Maja. Hij sloeg zijn armen om haar heen en knuffelde haar. Hij liet zijn kin in haar nek rusten en keek even voor zich uit. Hij tilde Maja op in zijn armen door zijn ene hand op haar schouders te leggen en haar andere onder haar benen door te slaan en liep naar de zitzak terug. Hij plofte neer en hield Maja op zijn schoot, dicht tegen zich aan. Hij aaide haar door haar haren. 'Sst.. Het is goed, je bent veilig,' prevelde hij zachtjes en hij drukte een kus op haar hoofd. 'Ze komen niet meer terug,' zei hij, maar hij kon de twijfeling met moeite uit zijn stem houden. Misschien kwamen ze wel terug. Met versterking. Ach, hij was er klaar voor!

- Leuk! XD -