Uitgaan met een fake-id?

Ryan werd binnengelaten samen met een andere jongen. De andere jongen ging direct wat drankjes halen. Gelukkig hadden ze een paar neppe pasjes voor wat bier te krijgen. Aangezien in californie je pas bier mocht hebben wanneer je eenentwintig was. Dit zorgde ervoor dat Ryan en zijn vriend Steve wel nep-id kaartjes nodig hadden om aan bier te komen en dat soort dingen. Gelukkig was het tot nu toe altijd gelukt waarschijnlijk omdat de meeste mensen niet echt verder keken dan de geboortedatum op zo een ding. Vaak werd daar nog geen eens naar gevraagd! Zolang je het maar met zelfvertrouwen wist te geven. Daarnaast kende Ryan en Steve alles van de club. Aangezien Steve zijn vader eigenaar van de bar was. Tevens nog een aantal andere clubs en bars in Los Angeles. Ryan en Steve kende elkaar eigenlijk van een kamp. Waar ze beidde heen gingen, namelijk een surfkamp. Al snel kwamen ze er achter dat ze veel gemeen hadden, surfen, Football en uiteraard meiden achterna zitten. Hierdoor bleven ze contact hebben. Nu dat Ryan bij Steve op school kwam te zitten, besloot Steve hem meteen mee uit te nemen. Hoewel dat laatste klonk nogal homo in zijn hoofd. Ryan was blij dat hij was meegegaan naar de bar copa hier. Hij liep over de dansvloer en hield met zijn oog Steve in de gaten voor wanneer de bier zou komen. Hij ontweek een paar mannen en dames die duidelijk high waren geworden aan drugs. Iets wat Steve ook al had voorgesteld maar Ryan wilde daar nog even mee wachten. Eerst alles verkennen. Toen hij een stuk gelopen had vond Ryan een mooi plekje om even te chillen. Hij bleef even staan en probeerde blikken van de dames op te vangen. De meeste waren een stukje ouder dan Ryan. Hij merkte tevens dat Steve aan de beurt was voor het bier. Maar het bier zou nog even wachten aangezien Steve net een gesprek begon met een meid. Ryan besloot misschien iemand te gaan aan te spreken maar wie? Hij hoopte dat hij iemand kon vinden waarmee hij een blik zou kunnen uitwisselen. Stiekem probeerde hij ook mensen van zijn school te herkennen. Maar dat bleek nog weinig zin te hebben. Hoewel hij herkende vaag een meisjes en een jongen op de dansvloer. Maar dat was slechts gokken of ze ook echt op Santa Monica zaten. Zoveel mensen kende Ryan nog niet laat staan dat hij de hele school in een bar wist te herkennen. Misschien waren er wel een stuk of tien bekende mensen in plaats van twee bekende gezichten, waarvan hij het nog niet zeker wist. Maar, nieuwe vrienden maakte wil nog niet zeggen dat ze per se bij hem op school moesten zitten. Laat staan waarneer Ryan een meisjes probeerde te versieren, mocht het mislukken was het juist beter dat ze niet op Monica High zat...

Tanai liep gehaast door naar de wc's. Ze was gelukkig niet high binnengekomen,want anders zouden de bewakers haar toch niet binnen gelaten. Ze keek in spiegel en zag dat ze een beetje rood was. Ze draaide de kraan open en kletste wat water in haar gezicht,toen nam ze een papieren doekje en groogde haar gezicht af. Ze controleerde nog even haar make up en liep toen terug naar de zaal. Tania was niet het mooiste meisje maar ook niet het lelijkste meisje. Dat had haar altijd al geergerd. Ze liep naar de bar en ging op één van de barkrukken zitten. Ze bestelde een cocktail en dronk ervan. Haar blik gleed over de dansvloer en ze keek of er leuke jongens tussenzaten. Het viel wel mee. Haar oog viel op een stukje plaats op de dansvloer. Dat zou zij pakken. Ze dronk haar glas leeg en ging op het plekje staan. Er kwam een leuke beat uit de boxen en ze begon langzaam te dansen. Ze ging stapje voor stapje. Haar blik bleef hangen op een jongen die haar aanstond. Ze bleef ernaar kijken en ze danste uitdagend verder. Ze begon moe te worden en de muziek ging over in een traag liedje. Tijd voor de kleffe mensen dus. Ze liep terug naar de bar ,maar ze ging dichter bij de jongen staan. Ze sloot even haar ogen en deed ze weer open. Ze keek eventjes naar de jongen en keek toen weer voor zich uit.