Waterballonnen...

Wat Emilie tegenwoordig had wist ze niet meteen, maar ze wist wél dat ze een heuse bron van inspiratie had voor elke vorm van enig amusement, sommige mensen noemden het kattenkwaad. Misschien was dit een stadium waar ze door moest, een fase die kwam na een relatiebreuk? Ze wist het niet; wat ze wél wist, was dat ze er vrolijk van werd, en misschien werd het voor haar eens tijd om aan zichzelf te denken? Na haar Ben & Jerry's-avontuurtje, had ze de smaak te pakken gekregen. Het was een snikhete dag vandaag, de temperaturen waren aardig wat de hoogte in gestegen en Emilie besloot sommige mensen wat te helpen: wat afkoeling zou voor hen wel welkom zijn. Zo kwam het dat ze, na naar de winkel gerend te zijn voor waterballonnen, de ballonnen gevuld had en met twee emmers waterballonnen boven op The Flat Roof zat. Ze was alleen, beneden op het gras van de binnenplaats van de school, zaten verschillende doelwitten en naast het gebouw liep een padje dat vele mensen graag voorbijliepen. De perfecte plaats om mensen wat te plagen. Ze droog een licht, wit zomerkleedje en gewone zwarte slippers die nat mochten worden moest ze plots een aanval op zichzelf krijgen. Emilie leunde grijnzend over het muurtje om haar eerste doelwit te zoeken. Niemand merkte haar op en dat was net het leuke.
Ze nam een waterballon beet en gooide die op een voorbijkomend koppeltje, waarna ze meteen wegdook en zich verstopte, zodat ze enkele tellen later het gegil van het meisje horen, daarna een hoop gelach. Ze grijnsde en kwam enkele tellen later weer piepen, het koppeltje was alweer lachend verder gelopen. In het gras zat een groepje meiden waarop ze haar aandacht richtte, waarna ze drie ballonnen uit een emmer nam en opnieuw smeet; raak! Nu ja, twee van de drie toch.. Ze grijnsde en deed de moeite niet meer om weg te duiken, de meiden gilden even en keken naar boven, riepen een bedankje voor de afkoeling en Emilie stak haar hand even op. Zo kregen nog verschillende mensen een waterballon op hun hoofd, hun borst, hun benen; tot de eerste emmer leeg was en ze een pauze besloot in te lassen. Ze zette haar zonnebril op, liet de volle emmer aan de rand staan en zette zich in één van de chille zetels van de flat roof. Het was geweldig, mensen nat maken en zelf gewoon droog blijven.. Ze moesten het niet bij haar proberen, want zíj wilde de 'pester' zijn. Ze had alleszins alweer goed gelachen en voelde zich na een half uurtje waterballonnen gooien, voldaan. Nog steeds niemand op the Flat Roof, tenzij er een persoon wraak wilde komen nemen. Maar goed, in dit warme weer zouden ze die moeite helemaal niet doen, toch? Emilie zette het liedje "California King Bed" op op haar iPhone en legde die op een tafeltje, terwijl ze genoot van het warme tot hete zonnetje.

[Iedereen welkom; Maar liefst geen saai kennismakingstopic, ik wil afwisseling ]

Aline bleef maar bonken op haar kamerdeur. Abigail zuchtte en deed uiteindelijk open. "Wat is er, Aline?" Vroeg ze ongeïnteresseerd. "Wie vraag jij voor het feest volgende week zaterdag?" Vroeg ze snel alsof ze net gevraagd werd door de gene waarmee Abi mee wou gaan. "Geen idee," zei ze en wilde de deur dichtslaan maar Aline hield de deur tegen. "Please, zeg het! Is het Jordy, of Frederik?" Vroeg ze. Abigail sloeg met een harde ruk de deur dicht en ging op het balkon staan van haar vertrek. Ze droeg een wit met groen zomerjurkje omdat de dag van vandaag niet heter kon. Haar witte pumps paste ook perfect bij het setje wat ze vandaag aan had. Ze leunde op het ijzeren balkon. Vandaag had ze zo weinig te doen en ze verveelde zich. Ze nam een waaier uit haar kamer en waaide bij haar nek. Ze had het zo stik heet. Haar blonde haar zat vandaag perfect in mekaar, het hing los rond haar schouders maar geen enkel piekje boven haar hoofd was te merken, en was er ook niet. Ze keek naar buiten, ze had het mooie zicht op een gras veldje waar enkele mensen zaten. Opeens hoorde ze lachende mensen, die keken naar boven. Automatisch richtte ze haar ogen ook naar boven maar meteen viel er een blauwe waterballon in haar gezicht die uit elkaar spatte. "Aaaah!" Gilde ze. Haar jurk zat bij het bovenste deel helemaal onder het water. En haar haar zat nu lekker helemaal in de war. Ze was kwaad! Beter woedend! Toen ze een beetje uitgegild was liep ze op har hoge hakken haar kamer deur uit, richting de Flat Roof. Die meid ging spijt krijgen! Ze was geen waterrad, maar toch was het ook een beetje verfrissend, dat moest ze toegeven. Aline stond met haar buurman te praten en toen ze haar zag kwam ze weer meteen achter Abigail aan. "Abigail ik..." "Niet nu, Aline," zei ze en duwde het kleinere meisje weg. Ze nam de trap naar boven en toen ze de top had bereikt keek ze uit over de Flat Roof. De hitte was hierboven nog veel sterker. Ze zag maar een meisje met een IPhone op de Flat Roof, en er stonden twee emmers langs haar. Ze trok een grijns op haar gezicht. Ze liep met haar hoofd in de lucht naar het meisje dat in een chille zetel zat boven op de Flat Roof. Ze ging langs de twee emmers staan en zette haar twee handen in haar zei. "Eh, pardon, mevrouw," zei ze met een sarcastisch toontje. Ze wees naar de twee emmers en toen naar haar hoofd. "Bent u verantwoordelijk, voor DIT?" Ze wees kleddernatte haren en topje. Als het moest wou ze zo graag haar uitwringen langs dat meisje. "U hebt geen idee hoe lang ik hier aan heb gewerkt!" Riep ze teleurgesteld en verdrietig, het was waar. Haar perfect hoofdje had ze vandaag goed op moeten maken omdat het zo'n warm weertje werd. Ze zag in de emmers nog twee waterballonnen liggen. Ze keek er even naar maar bedacht zich net op tijd nog. Misschien zo meteen dat ze dat meisje nog even kon terugpakken. Ze wilde haar naam wel eens weten, want die zou ze niet meteen vergeten zijn. Ze dacht even aan het feest voor volgende week zaterdag. Och ja, wie zou ze vragen? Ze wist nog niet meteen wie de gelukkige zou zijn met wie Abigail naar het feest zou gaan. Alleszins, zou het geen meisje zijn.

[Wist niet hoeveel waterballonnen er nog over waren, ]