Audrey sleepte haar koffers achter zich aan. Het was zwaar, waarom had ze ook alweer haar hele kledingkast meegenomen? Owja, ze wilde haar spullen van thuis. De dingen die haar deden denken aan thuis. Ze was een verwend nest en dat gaf ze altijd trots toe. Haar ouders waren rijk, het zat in de familie, in hun bloed. Ook Audrey wilde laten rijk zijn, maar dan zou ze moeten studeren en leren. De dingen waar ze een vreselijke hekel aan had.
De afgelopen jaren had ze alleen maar gespijbelt, daar was ze goed in.. Meestal gingen ze achter een hoekje roken of blowen en heel soms goedkope alcohol stelen. Hopelijk zou haar kamergenote geen nerd zijn die alles volgens de regels wilde hebben..
"Kamer 127.." Mompelde Audrey toen ze voor de deur stond. Ze pakte een tissue uit haar handtas en maakte daarmee de deur open. Je wist nooit welke vieze handen de deurknop aan had geraakt van deze stomme kostschool. Bovendien hield ze niet van viesigheid.. Vooral niet als het van een ander kwam.
Voorzichtig liep ze de kamer in.. "Die schoonmakers weten tegenwoordig niet wat schoonmaken betekent." Hoofdschuddend liet ze zich op het oude bed vallen. Thuis had ze een groot tweepersoonsbed voor zichzelf, dit was niet eens de kwart ervan. "Fijn.. Dit wordt een geweldig jaar." Mompelde ze tegen zichzelf. Dit beviel haar niet, misschien moest ze er gewoon mee leven. Uiteindelijk zou het wennen.
vr aug 20, 2010 7:16 am