Corto-Walmpjez.

Zion ging met een hand door zijn bruine haren. Hij had het weer lang laten groeien, maar niet zo lang dat je van die Corto-walmpjes kon krijgen. En het werd netjes bijgeknipt en hij waste het ook elke dag, niet zoals meneer de Snorro die altijd achter hem zat. En dan had je nog Shady met zijn driehoekwenkbrauwen. Kleine piramides die zich in bosjes boven zijn ogen vormde en ze leken netjes bijgeknipt te worden. Met een hegschaar dan wel. Ze waren nog groter dan zijn ogen zelf! In zijn gedachten was dat niet normaal meer. Dat hele koppel was abnormaal. Met zijn apendansje, naast Corto's locker. Ze leken een beetje op een gay-stelletje soms, want ze kibbelde ook altijd zo grappig.
Hij pakte zijn mobiel uit zijn zak en glimlachte een keer. De eerste app die verscheen heette 'nootjes kanaal' en het had altijd van die rare feitjes over noten. Hij had het maar een keer aangezet, maar het was gewoon dikke humor om zoiets op je mobiel te hebben. En dan had je ook nog de Kabouter Wesley app, die 'effetjes bekomen' heette met een plaatje waarbij Wesley door een bord was geslagen. Al zwoer hij dat het ook een keer een dolfijn was geweest.

Maar even serieus weer. Hij lag in het gras van de Youth Yard met een vriend van hem naast hem die het alsmaar over z'n meisje had. Hij vond het allemaal wel best en knikte enkele keren om te laten zien dat hij luisterde, ook al had hij zijn ogen dicht. Natuurlijk luisterde hij niet maar dat hoefde die andere gozer niet te weten. Hij had een echte Italiaanse huid. Net iets donkerder dan de standaard blanke huid maar niet zo donker als iemand uit India. Hij vond het de perfecte huidskleur, bij meisjes en bij jongens. Vooral bij meisjes, hmmmm...
"Ik moet gaan," zei de jongen toen en stond op. Hij knikte even en realiseerde zich dat dit al de tweede keer was dat z'n vriend hem liet stikken voor z'n vriendin. Ach, hij begreep het wel. "Ga maar weer," zei hij en wuifde hem weg met een luchtig-Mr.Poot wuifje.

[Met toestemming]

Haar bruine ogen gleden langs het grasveld, waarin enkele mensen lagen te zonnen. Ze glimlachte even, hier walmde het tenminste niet zo erg als bij de lockers. Even grinnikte ze. Een jongen, genaamd Corto had z'n locker boven de hare. En elke keer als hij langs kwam moest ze doen alsof ze zomaar begon te hoesten. Ook had hij een vriend, genaamd Shady. Met z'n Mario wenkbrauwen. Vreselijk gewoon, al deed het haar ook wel weer goed. Ze was opeens een stuk minder onzeker over zichzelf.
Met haar hand ging ze even door haar haar heen en glimlachte nogmaals. Oke, die Corto en zijn vriend waren raar. Maar bij alle lockers kwam je weirdoes tegen, zoals ene Dennis. Die gebruikte z'n locker enkel voor het inslaan van zijn energy. Nogmaals grinnikte ze en besloot uiteindelijk om er maar niet verder om te lachen.
Iris keek voor een moment naar haar kleren. Niet veel bijzonders, enkel een driekwart broek met een tuniekje. Meestal droeg ze niet zulke bijzonder mooie kleren, zoals de meeste cheerleaders hier op Monica. Dat waren de typische populairen. Nee, in dat geval viel zij daar een beetje buiten. En ze wist ook niet meer zo zeker of ze bij hun wilde blijven. Ergens had ze gewoon niet meer het gevoel dat ze erbij hoorde en dat ze ermee door wilde gaan, maar ach. Dat was het denken waard voor later..
Na een korte zucht geslaakt te hebben liep ze een heuveltje af en kwam uiteindelijk bij het eind van het grasveld waarin een jongen in gras lag. Z'n licht gebruinde huid en zijn lange bruine haar herkende ze ergens van. Zion, heette hij volgens haar. De jongen die ze een keer bij de lockers tegen was gekomen. Ook niet veel bijzonders, enkel zo'n standaard gesprek. Waarnaar ze elkaar eigenlijk niet meer hadden gesproken. Met een glimlach op haar gezicht liep ze op hem af en ging naast hem in het gras zitten. "He, Zion toch?" vroeg ze en keek hem aan.

Zion droeg een blauw geruit bloesje en een baggy spijkerbroek. Daarboven zat een Bjorn Borg onderbroek die net zichtbaar was, precies zoals het hoorde. Ook droeg hij de blauwe Adidas high tops die hij laatst had gekocht in het centrum. Dat was echt een geweldige aankoop geweest, al gebeurde het nauwelijks dat hij een miskoop had. Hij was een jongen, hij kocht niet veel.. Ook droeg hij enkele bruine armbanden, van leer. En zijn ring, van zilver. Hij had dat ding van zijn grootvader gehad en zoals de meeste mensen wel wisten, familie was ontzettend belangrijk in Italië. Mia famiglia, zoals hij zou zeggen.
"He, Zion toch?" vroeg een bruinharig meisje en hij opende zijn ogen. Hij steunde op zijn ellebogen en keek haar even aan, zijn ogen waren tot spleetjes geknepen. Hij knikte even ten teken dat ze het goed had. "Iris... poe," zei hij. Nee je meent het, alsof zij dat nog niet wist.. Hij liet zich achterover vallen en maakte daarbij een enorme plof. Zijn armen waren uitgerekt in het gras. "Auw.." mompelde hij zachtjes en keek haar even aan met een 'Rustin-Hieber'-smile. Die keer hief hij alleen zijn hoofd. Het zag er nogal eng uit.. Meer dan een beetje eigenlijk. Heel pedofielig. Hij viel weer naar beneden. Nou ja, zijn hoofd. Hij krabde een keer aan zijn achterhoofd en sloot zijn ogen. Niet heel charmant. "Pizza~" zei hij en grinnikte even. Hij klom weer omhoog en keek haar verwachtingsvol aan. Met zo'n smile. Zo'n 'ik-heb-een-random-bui' smile.

"Iris... poe," Zion had ten teken dat ze het goed had een kort knikje op haar woorden gegeven. En blijkbaar wist hij ook nog hoe zij heette. Haar glimlach verbreedde zich tot iets dat zich nog net niet een grijns kon noemen. Iris hield haar ogen op die van hem gericht en zag zo hoe hij weer terugkeerde in zijn houding van zonet door zich weer achterover te laten vallen in het gras. Een harde plof was daarbij te horen. Een kort gegrinnik kon ze niet weerhouden en ze liet zich automatisch ook naast hem in het gras vallen en ging in een kleermakerszit zitten.
Het gemompel van Zion deed haar grijnzen. "Wat ben je slim bezig zeg." gaf ze als reactie op zijn woorden en rolde kort met haar ogen, terwijl haar glimlach op haar lippen bleef geprent. Maar toen ze de Rustin- Hieber smile op z'n gezicht zag, kon ze het niet laten om in de lach te schieten. Die lach kende ze maar al te goed en ergens werd ze er ook wel een beetje bang van. "Vind je het heel erg als ik zeg dat die lach van jou me hartstikke bang maakt?" grinnikte ze en ze ging even met haar hand langs haar voorste plukken die voor haar gezicht waren gaan hangen. Toen haar gezicht niet langer meer werd belemmerd door haar haren, zag ze hoe Zion weer naar achteren zakte en met zijn hand op zijn achterhoofd krabde. God, wat was die jongen toch charmant.
"Pizza~" Zion leek weer omhoog te komen en keek haar met een lach aan die ze niet helemaal kon plaatsen. Iris trok een wenkbrauw op, wat een humor zeg. Ze keek hem even aan met zo'n 'ik haat jou' blik. Maar op een gegeven moment kon ze het niet laten om even in de lach te schieten. Eigenlijk had ze dat wel meer en haar humor was eigenlijk ook niet al te best.

"Ik ben slim, dat weet je toch." zei Zion en grijnsde even kort maar dat zakte alweer snel weg. Vervolgens sloot hij zijn ogen en liet even een gedeprimeerde Jan zucht horen. Ze schoot in de lach en hij lachte vrolijk mee.
Vind je het heel erg als ik zeg dat die lach van jou me hartstikke bang maakt? Hij grinnikte even en klom omhoog om zo in kleermakerszit te gaan zitten. "Dat komt omdat jouw hele leven een lul is. En je hoofd een doos," zei hij toen vastberaden en keek haar even dapper aan. Hij vond het best dapper van zichzelf dat hij weer begon over dapper zijn. Ze ging met een hand door haar cha-cha-cha-dansie-dans-boogiedie-boogedie-ik-dans-op-een-disco-beat-tra-la-la haar. "Weet ik toch," reageerde hij dapper op haar niet-zo-dappere blik en keek haar toen ook even vernietigend aan, wat overigens heel dapper was van hem. Zo'n blik van Mr. Poot als hij zijn Coca Cola Cherry niet kreeg. Echt met vuur en dapperheid in zijn ogen en zijn mond was een streep en zijn neus kronkelde wat. Mr. Poot vloog altijd in een rode superhelden cape naar de kantine en liet dan een super turbo scheet waardoor de kantinevrouwen zich overgaven en hem zijn cola gaven: Mr. Poot saves the day! Hij kon beter op die spaarpot van Bo af gaan, want daar was het pas echt gevaarlijk.. Daar hield Naomi's vader allemaal littekens aan over: 'Bo, mag ik geld van je lenen?' 'Als je de code op mijn spaarpotje kan breken wel, hij is heel geheim!' 'Oh... is het qwe123?' '... misschien...' Echt typisch. De spieren ontspande zich weer en hij plukte dapper wat aan het gras. De sprietjes waaide uit zijn handen en hij keek Iris even aan met een "OH NOOO!" hoofd. Echt zo'n Abi-heeft-horror hoofd. Hoe durfde die grassprietjes weg te waaien?! Tss! Wel dapper van hun zeg, dat ze van Zion durfde te ontsnappen..

"Ik ben slim, dat weet je toch." klonk zijn stem. Iris rolde met haar ogen. "Misschien, maar ik denk eerlijk gezegd dat ik slimmer ben." grijnsde ze. Tja met haar Hammie hamster brein kon alles. Een gedeprimeerde zucht was te horen, afkomstig van Zion. Met een glimlach keek ze hem aan en zag hoe hij vervolgens grinnikend overeind kwam en evenals haar in een kleermakerszit ging zitten. Als reactie op zijn 'je hele leven is een lul en je hoofd is een doos' opmerking begon ze te lachen. "Ik moet toegeven dat mijn leven inderdaad een lul is, maar mijn hoofd een doos? Hmm, ik weet niet hoor." grijnsde Iris. Ergens vond ze het wel dapper van hem dat hij die opmerking tegen haar durfde te maken. Net zo dapper als een lieveheersbeestje die over een bloem probeerde te klimmen maar vervolgens Naomi een hartaanval gaf en haar de lucht in liet vliegen in het park.
Vanuit haar ooghoeken keek Iris hoe Zion een OHH NOOOOO hoofd trok, ze wist in eerste instantie niet waarom hij het hoofd trok. Totdat ze zag dat hij met zijn hand het gras uit de grond plukte. "HE, stop het grasveld te vermoorden jij!" Ze keek met hem met diezelfde grijns aan en pakte zijn pols vast. Omg, ze vond dit eigenlijk veel te dapper voor haar, hopelijk zou hij niet agressief worden. Want dan zou ze in actie komen met haar zwarte band karate die ze heel stiekem niet eens had. Maar als hij nou ook goed in vechten bleek te zijn, misschien kon ze hem dan meenemen naar het spaar potje van Bo. Wie weet wist hij die Mega code wel te achterhalen! En dan kon hij ook gelijk de krokodillen en de lasers voor haar weghalen. Ja, dat was een goed idee..
Iris schudde met haar natuurlijk super interessante bruine haar dat glinsterde in het zonlicht [net zoals Abi altijd zo sierlijk met haar haar heen en weer beweegt] en keek Zion met dezelfde grijns aan. Zijn pols liet ze weer los en vervolgens ging ze wat verzitten, zodat ze zich ook in het gras kon laten vallen. Zoals hij zonet ook gedaan had. Voor een moment staarde ze naar de lucht en keek naar de wolken in de lucht. Er was er één die verdomd veel op een Sticky leek. Zo één van de Hoogvliet. Voor een moment dacht ze aan de oude vrouw die een keer naar haar toe was gelopen en haar er één aan had geboden. Mooie tijd..

"Ja oke, maar jij bent de enige die slimmerder.. derr.. derp herp zerp - ik weet het niet meer.. is dan ik." Zion grijnsde even dom. Het was echt zo'n moment van Recess, met die Lawson die zei 'haha, ik ben grappig' ook al was ie dat helemaal niet. "Ik vind je lippen wel wat weghebben van een doos.. Geef toe!" De laatste twee woorden riep hij uit waardoor enkele mensen in het park zich omdraaide. Hij dook lacherig in elkaar en wuifde met zijn hand dat ze weg moesten kijken. Toen hij weer bijgekomen was keek hij haar aan met een Kabouter-Wesley blik. "Effekes bekomen hoor.. Effekes bekomen.."
He! Stop het grasveld te vermoorden, jij!' klonk er quasi-boos waarna ze een grijns trok en zijn pols vastpakte. Hij trok weer een Zion-oh-noooo hoofd. "Neeeeee! Ga je je wiskunde powers nu gebruiken?!" Zijn oh-nooo hoofd werd weer wat erger. Ja, Iris had wat weg van Naomi.. Naomion.. De superschurk. Ze had de kracht van wiskunde en kon wou de wereld overnemen met een paar simpele formules. Ze had een super rekenmachine (die eigenlijk helemaal niet zo super was) en daarmee kon ze de moeilijkste sommen uitrekenen. Ook had ze twee beroemde uitspraken.. 'Ik heb het uitgerekend, het is over en uit met jou' en 'nog een laatste som voor je dood gaat?'. Ja, dat waren goede. Maar ze had toen niet gerekend op Mr. Poot met zijn super atoom scheten! Die deed het zo snel en hard dat ze niet eens tijd had om haar rekenmachine te pakken en de som in te tikken.. Nou ja, Naomion.. She's finally Famous.. Dat was ze zeker..

[flut. Maar dat was het sowieso al, al was het 1000 woorden lang. xD]

De woorden en de domme grijns die erbij te pas ging deden haar even grinniken. Maar toen hij begon over haar wiskunde powers hield ze het niet meer. Dat was echt zo'n gesprek dat je hield tijdens wiskunde als je niets anders te doen had. Voor een moment keek Iris naar het oh noooo hoofd van Zion. "Ja en jij dan, Pink girl!" zei ze half lachend. Naomi met haar super rekenmachine en haar super uitspraken en Abi met haar Pink powers.. Ze zag het al helemaal voor zich. En oh ja, niet te vergeten mr Poot met zijn cherry cola in zijn hand en zijn turbo scheten..
Iris ging met haar hand door haar haren die danste op haar schouders en prachtig schitterde in het zonlicht. Wat geweldig toch..
"Hey, Zion wat dacht van een middag training?" grijnsde ze en zonder op antwoord af te wachten trok ze hem omhoog en begon ze zelf met jumping jacks. "Kom op dan!" zei ze en schoot weer in de lach. Dit deed haar echt denken aan het park waar ze opeens een man op een scooter tegen kwam die naar haar zwaaide. En ze kende hem niet eens! Het was vast de eigenaar van de auto waarin al die gesmolten Haribo beertjes lagen. Iris voelde hoe er een rilling over haar rug liep. Straks ging hij wraak nemen.. Ach eigen schuld. Had hij zijn auto maar niet bij het park moeten zetten en had hij zijn raam maar niet open moeten laten staan in zijn oh zo dure auto..

[flut]