Finishing touches

In een luchtig blauw jurkje, stond ze aan de rand van the Flat roof. Het plein voor de school waar ze nu op uitkeek was behoorlijk verlaten. De meeste leerlingen maakten in hun vrije tijd dat ze wegkwamen van het schoolgebouw. Er waren maar enkele uitzonderingen hierop. De enige reden dat zij hier ook was, was omdat ze nog dingen voor het feest moest regelen. Het was al rond acht uur, dus er een waaide een luchtig briesje, dat haar lange blonde haren deed opwaaien. Als het goed was konden Ayse en Charlene elk moment hier verschijnen, om de laatste dingen voor hun feest te bespreken. Samen hadden ze de meeste dingen al besproken, maar er waren nog een paar kleine details die doorgesproken moesten worden. Hoe leuk Stephanie het ook vond om een feest te organiseren, ze voelde een spanning door haar heen stromen die alles met het feest te maken had. Het had vooral te maken met het feit dat het een soort ontgroening was en dat het feest daardoor wel een succes moest worden. Anders zou ze niet alleen een slechte reputatie krijgen, maar zou ze ook niet toegelaten worden tot L8 Nites. Gelukkig stond Ayse aan haar zijde en nu zou ook haar vriendin Charlene nog even komen helpen. Ze streek een pluk haar uit haar gezicht en zuchtte even. Het dak was helemaal leeg, dus ze zouden prima hier kunnen overleggen, zonder dat allerlei wannabe's hen zouden horen. Ze glimlachte, als het goed was, zou het feest behoorlijk exclusive zijn. Een feest waar iedereen zou willen komen, maar niet iedereen zou mogen komen. Ze draaide zich om en liep richting één van de comfortabele banken, om daar vervolgens te gaan zitten.

Geduldig richtte ze haar ogen op de ingang, wachtend tot haar vriendinnen zouden komen. Ze kende hen beide nog niet zo heel lang, maar het klikte enorm tussen hen. Ze was nooit bang geweest geen vriendinnen te krijgen, maar toch was het spannend geweest om hier helemaal alleen naar toe te komen. Een tevreden glimlach verscheen op haar gezicht, alles was goed gekomen. De vereniging waar ze bij wilde was een populaire en veelbesproken groep, nú al. Hij was pas enkele dagen geleden opgericht en bestond nog niet uit veel leden. De populariteit was logisch, aangezien een paar van de knapste jongens en meiden er lid van waren. Iets waar zij hopelijk na hun feest ook bij zou horen. Haar vriendin Charlene hoorde er al bij en ze kon niet wachten om zich één van hen te noemen. Populariteit was iets wat je niet zo maar had en toen ze naar deze school was gekomen was het iets wat ze helemaal opnieuw op moest bouwen. Ze wist dat haar uiterlijk en spontaniteit goede eigenschappen daarvoor waren, maar ze wist ook dat er meer voor nodig was. Hoewel ze het belangrijk vond, was het niet haar mail goal hier. Haar eigen geluk zou boven alles blijven staan, populair of niet. Ze grinnikte, wat kon ze toch weer wijs zijn.

[Jacky, Charlene, Ayse]

Droogjes haalde ze een zijdezachte handdoek door haar haar, voor de laatste keer en vond het daarna wel welletjes. Op het dak, Flat Roof ook wel genoemd, zou het gemakkelijker kunnen drogen in plaats van de haarföhn die haar toch alleen maar irriteerde door het feit dat ze het al snikbenauwd had in haar kamer. Bovendien had ze toch niet echt een bestemming waar ze van top tot teen er sexy en wel uit moest zien. Het was gewoon een afspraak waar haar twee vriendinnen zouden verschijnen, zowel Stephanie als Ayse. Voornamelijk kende ze Stephanie van de cheerleader trainingen en Ayse was er zo een keer in haar leven gemakkelijk bij gehuppeld.
De radio stond zachtjes aan, gewoon om haar een plezier te doen. Er draaide een welbekend nummer van Avril Lavigne, What the Hell. Zachtjes neuriëde ze mee met het liedje, maar wist niet al te goed wat de tekst precies was. Vooral omdat ze het nauwelijks tot niet hoorde. Dat kwam omdat de radio niet veel aan stond, slechts deze keer omdat haar kamergenoot er toch niet was.
Waar hij precies eigenlijk was. Ze had geen idee. En het kon haar eigenlijk ook niet veel schelen, zij zou ook niet in de kamer te vinden zijn als de jongen nog van plan was om deze avond nog zijn eigen bed in te duiken. Eigenlijk gaf ze er niet al te veel aandacht aan.
Ondertussen was ze al bezig zichzelf in haar zwarte jurkje te wringen, waar ze gemakkelijk in gleed.
Vlugjes streek ze nog een hand door haar blonde haartjes heen, om er zeker van te zijn dat het goed zat en ook weer in zijn normale positie terugviel. Nadat ze dat had gedaan, liep ze opnieuw terug naar de badkamer en zette onderweg de radio ietsje harder. Nu haar haren waren gedaan, was het tijd voor make-up. Een simpele oogpotlood en wat mascara was al genoeg, wat ze er ook vrijwel gelijk opsmeerde. ''All I want is mess...'' Zong ze zachtjes mee, wist dat er toch niemand mee zou luisteren naar haar onbenullige gezang. Verder wist ze niet mee te zingen, te weinig kennis over het liedje. Ze knipperde nog een paar keer en keurde het tot goed. Hierna was het tijd om een stelletje zwarte hakjes, ook wel stilletto's genoemd, aan te trekken met wat gespring door het halletje heen, liep nog even terug naar het 'woonkamertje' en zette de radio uit. Het viel gelijk stil in het kamertje. Opgelucht zette ze even snel haar handen in haar zij en vond het wel welletjes zo. Nog snel gooide ze haar haren naar achteren, griste nog een snelle alcoholische fles uit het 'illegale' minibarretje van Ty. Dat zou hij waarschijnlijk wel merken, maar ach. Ze kon het ook gewoon naar binnen smokkelen, de beveiliging zou het toch niet merken.
Stilletjes griste ze de sleutels van het haakje af naast de deur en verliet de kamer.

''Jij bent er al snel!'' Merkte ze op tegen Stephanie, die al plaats had gemaakt op een bankje op het dak. Ze had de meid meteen al gezien wanneer de deur van het dak achter haar dichtviel, wat tevens ook weer makkelijk te openen was. Er was voor de rest niemand op het dak. Ook vrij logisch, het was al acht uur 's avonds en alleen een paar gekken zouden het in hun hoofd halen om op deze vrije avond hun tijd te verspillen door wat te hangen op het dak van de Living Building van de welbekende school Monica High. Die hadden wel wat beters te doen, wat rondhangen met leuke andere leerlingen, wat flirten en ach, ze kende het zooitje wel. Zijzelf was er ook gek van om haar avonden te besteden in wat cafeetjes, discotheken en allemaal andere zaakjes waar ze goed uit kon gaan.
Ze ging naast de meid zitten en zette de fles op tafel, waarbij ze hoopte dat Ayse de glazen zou meenemen. Tenminste, dat hadden ze afgesproken. En anders was het drinken uit de fles. Zachtjes slaakte ze een zucht, friemelde even aan het uiteinde van haar jurkje en was toen tevreden over het feit dat ze toch dit aanbod niet had afgeslagen. Om nu iets te weten te komen over het feest voelde geweldig. Dat zíj dit nu al mocht weten. Hét ontgroenings feest van L8 Nites.

Jacky was net terug van training en stond onder de douche, nog steeds stond ze na te denken over de uitnodiging die ze had gekregen van L8 nites, ze maakte zich alleen een beetje zorgen over het thema, ze wou niet bekend willen staan om de slet die veelste korte kleding aan had, maar het was het thema dus zou ze niet de enigste zijn. Toen ze klaar was föhnde ze haar lange blonde haar tot het helemaal droog was. Ze liep naar haar kleding kast die inmiddels uitpuilde van de jurkjes en andere kleding. Ze had nu geen zin in een jurkje eerde in een blouse of zo. Al snel had ze outfit gevonden een blouse met sjaaltje om arm en een jeans en half korte laarsjes onder zaten. Het was echt tijd om wat te leren vond ze maar binnen leren was niet haar sterkste punt dan zou ze steeds af worden geleid, daarom pakte ze haar mp3 en haar economie boek zou ze naar de flatroof gaan. Met haar oortjes in liep ze naar boven, ze had gehoopt dat er niemand was en ze ongestoord kon leren, helaas waren er al 2. Ze zou zich wel kunnen consenteren dacht ze want als dat andere meisjes zouden het vast toch niet te bond maken. Ze zei vriendelijk "hoi" met een knikje en een glimlachje, waarna ze naar een zitzak liep en zich erop neer liet ploffen en opende het boek op de goede bladzijde. En nog kon ze zich niet concentreren ze keek even naar de 2 meiden en toen kwam het er pas in op dat die ook uitgenodigd waren voor het feest van l8 nites. "Hee, staan jullie ook niet op de gastenlijst van l8 nites" vroeg ze net hard genoeg dat de andere haar kondne horen

Een lief glimlachje verscheen op haar gezicht toen Charlene tevoorschijn kwam, ze zag er zoals altijd goed uit en wat ze in haar handen had beviel haar ook wel. "Hey hey! Nice!" merkte ze grinnikend op, met haar ogen op de alcoholfles gericht. Die fles zou meteen open gaan zodra Ayse met de glazen zou komen. Ze vond het fijn dat ze zo snel was gekomen, het voelde nogal zielig om als loner op the flat roof te zitten 's avonds. Toen ze weer geluiden bij de ingang hoorde bleef ze met een zoete glimlach naar de deur staren. Maar haar glimlach verdween toen niet Ayse, maar een onbekend meisje door de deur kwam. Fijn. Nu zouden ze nog rekening met andere mensen moeten houden ook. Stephanie wist de naam van het meisje niet, maar ze zweerde haar weleens gezien te hebben bij de cheerleaders. Toen ze hen begroette glimlachte ze even poeslief naar haar.
'Hoi' groette ze uiteindelijk terug. Een geërgerde zucht verliet daarna haar mond en ze rolde even naar Charlene met haar ogen. Vervolgens richtte ze haar blik weer op de blondine die nu op een zitzak neergeploft was. Het liefste zou ze haar meteen wegsturen, maar ze wist dat dit een openbaar gebied was. Bij de vraag die ze hen stelde, trok ze even verontwaardigd haar wenkbrauwen op. "Hoe bedoel je, óók?" vroeg ze snauwerig aan haar. "En natuurlijk staan we op de gastenlijst, wij geven het feest." voegde ze er op een 'doh' toon aan toe. Zou dit meisje uitgenodigd zijn op háár feest? Ze kende haar niet eens. Haar irritatie level was behoorlijk hoog, door het feit dat ze zelfs op een donderdagavond niet eens privacy konden vinden hier. Kort schudde ze haar hoofd, hier had ze op dit moment echt geen zin in. "Wie ben je eigenlijk?" vroeg ze terwijl ze ongeïnteresseerd in haar richting staarde. Het feit dat ze had gedaan alsof ze allemaal op gelijke hoogte zaten, beviel haar helemaal niet. Zij had nota bene het feest georganiseerd, iets wat deze meid niet eens scheen te weten. De arrogante cheerleader kant overschaduwde momenteel haar vriendelijke en spontane kant. Jammer genoeg voor het onbekende meisje.

Ze giechelde even toen ze merkte dat Stephanie keek naar de deur, die ze hoorde opengaan. Al gauw draaide zij haar hoofd ook, om te kijken wie er binnen kwam. Natuurlijk Ayse! Of.. Nee toch niet. Wie de... was dat nou weer?! Geïrriteerd zuchtte ze even, wanneer de meid hun richting opkwam en hun vrolijk begroette. Kijk, dat was nou weer zo'n typisch geval van 'kijk mij nou, ik wil er ook bij!' waar ze echt enorm een hekel aan heet. Maar toch moest ze beleefd doen, ze was een leerling van Monica High en vooral omdat het een cheerleader was. Ze had haar nog nooit echt gezien, laat staan gesproken. De naam van het meisje wist ze niet eens. Charlene begroette haar ook even, maar keek al meteen terug naar Stephanie. Die wist er ook geen raad mee, tenminste niet wat te doen. Wanneer de onbekende meid weer begon te praten, duidelijk tegen hun, draaide ze zich weer om en zette al een 'hatelijkere' blik op dan dat ze normaal gesproken deed. Waarom moest ze er nu perse weer bij zijn? Het was nu hún avond, en op het dak van Monica High. Jeez.
''Whut?!'' Proestte ze bijna uit, al bijna slikkend in haar eigen speeksel. ''Ehh.. wat?!'' Net voordat ze wou zeggen, waarom ze 'ook' zei, stelde Stephanie die vraag al. Alsof ze haar gedachten kon lezen, alsof ze elkaars gedachten konden lezen. Dit hadden de twee meiden wel vaker, waar ze dan ook wel om lachten. Maar deze keer was het anders, dit was serieus. ''Wie denk je wel niet wie je bent? Dat je nu héél wat voorstelt, nu je op de gastenlijst staat? Bovendien regelt deze chickie het feest en zit ik allang al in de club.'' Zei ze nadat haar vriendin had gemeld dat zij er natuurlijk ook bij waren, veel hoger stonden dan haar. 'Wie ben je eigenlijk?' Geërgerd keek ze net naast de meid, vervolgens naar haar nagels om zo een 'vervelende' indruk te wekken over haar. Een andere indruk dan dat mensen over haar hadden.
Een aardige, enthousiaste indruk hadden de meeste mensen over haar. Heel anders dan dat ze nu over kwam. Normaal was ze spontaan, altijd in voor een praatje. Maar nu was het anders, heel anders. Als iemand haar rust verstoorde, terwijl ze gezellig wou kletsen met haar vriendinnen, dan was ze al veel sneller geïrriteerd dan normaal. ''Wat moet je eigenlijk van ons?'' Zei ze tegen de onbekende meid, die daar zielig stond met een een boek in haar hand. Wie dacht ze wel niet wie ze was? Hierbij ging ze staan en kwam al dichterbij naar de meid toe. Haar gemene blik, ogen in de hare gericht. Waarbij ze haar armen over elkaar heen vouwde en er charmant bij ging staan, liet merken dat ze niet weg ging voordat zíj vertrokken was.

Jacky kwam er pas achter dat de meisjes aan wie ze het vroeg het feest organiseerde toen het al te laat was en het kwaad was geschiet. Dumper 1 hoeveel zouden er nog komen, Jacky vond het echt beledigend voor hun, hoe kon je nou de organisatie over het hoofd zien. Dom van haar, maar ze kon de tijd niet terug draaien. "Hoe bedoel je, óók?" vroeg Stephanie aan haar, de snauwende toon negeerde ze maar ze was wel gewend zo nu en dan eens af gesnauwd worden. "Uhhm ik ben ook uitgenodigd" zei ze haar stem klonk iets kleiner dan ze bedoelde. Ze schaamde zich nog steeds en was een beetje rood aangelopen maar stamelen en stotteren was er niet in bij haar, zo moeilijk was ze niet uit het veld te slaan. "Sorry ik herkende je nu pas, natuurlijk zit jij in de organisatie wie anders" zei ze toen ze zich weer vermand had. Dit was een antwoord genoeg op beide vragen."Nou ik ben blij dat ik er op sta, maar als ik nu denk dat ik de besten ben is ook weer overdreven" zei ze, zonder dan ook maar een beetje van ergennis in haar stem te laten horen. Het stond al bekend dat Stephanie veel van feesten wist. "Ik ben Jacky" zei ze op haar normale vrolijke toon. Misschien was haar puinhoop nog te herstellen. Ze zou nu op haar woorden letten voor ze wat zei, het mocht niet te arrogant klinken maar ook mocht ze niet als een kontlikker klinken. Ze haalde even afwezig haar hand door haar haar. Het andere meisje was veel agressiever maar Jacky nam niet de moeiten om boos te zijn "Ik hoef niks perse ik wou alleen maar leren, me ouders vermoorden me als ik blijf zitten" zei ze zo vriendelijk mogelijk.

* Jacky zit nog in een zitzak *

Met een kleine grijns maakte ze zich klaar voor die avond. Ze had met Stephanie en Charlene op het dak afgesproken om nog wat laatste dingen te bespreken voor het feest wat zij met Stephanie zou geven. En waarom Charlene erbij was.. Tja, het was gewoon altijd gezellig met Charlene. Een kort gegrinnik ontsnapte uit haar mond toen ze even aan het ontgroeningsfeest dacht. Alleen het organiseren van tevoren was al hilarisch geweest, laat staan op het feest zelf. In een vlot tempo friste ze zich wat op, ze had net training gehad, waarna ze haar make-up bijwerkte en andere kleding aantrok. In het voorbijgaan wierp ze even een blik op de wekker die naast haar bed stond, om te checken hoe laat het was. Tijd om naar het dak te gaan, ze wilde niet dat Charlene en Stephanie op haar zouden moeten wachten. Vlug griste ze nog drie glazen uit een kastje, Charlene zou de drank verzorgen en zijzelf zou de glazen meenemen, waarna ze haar kamer verliet en op slot deed. Waar Wyatt was, ze had geen idee, maar de laatste tijd boeide haar dat ook minder.
Eenmaal ze de deur had bereikt die toegang gaf tot het dak, hoorde ze al stemmen daar vandaan komen. Haar vriendinnen zouden er dus al zijn. Rustig duwde ze de deur open, maar toen ze ze net wilde begroeten zag ze er een ander meisje bij zitten. Direct hield ze haar pas in, om het gesprek van een afstandje te kunnen volgen. Het was vrij direct duidelijk dat Stephanie en Charlene niet zo gediend waren van de aanwezigheid van het andere meisje. Ze wist niet wát er aan vooraf was gegaan, maar het voor haar onbekende meisje verontschuldigde zich ergens voor. Nadat ze had besloten dat ze wel lang genoeg had staan luisteren, liep ze verder het dak op. "Haay!" begroette ze Charlene en Stephanie opgewekt, het andere meisje daarbij negerend. "Nou, daar gaat ons exclusieve feest als zíj uitgenodigd is." mompelde ze, waarbij ze even minachtend naar het meisje keek wat zich voorstelde als Jacky. "Hm, je pappie en je mammie vinden het ook vast niet goed als je naar zo'n feest gaat. Is niet geschikt voor kleine meisjes hoor." richtte ze zich toen tot Jacky, waarbij ze haar een 'poeslieve' glimlach schonk.

Tevreden stelde ze vast dat Charlene de aanwezigheid van het meisje net zo min waardeerde als zijzelf. Kort grinnikte ze om de woorden die ze haast tegen haar uitspuwde. Misschien niet geheel verdiend, kreeg het onbekende meisje behoorlijk wat haat over zich heen. Ze was toevallig op de verkeerde plek op de verkeerde tijd en daar boven op zei ze ook nog eens precies de verkeerde dingen. Met haar vriendin aan haar zijde voelde Stephanie zich nog zelfverzekerder dan normaal, iets wat ze op dit moment ook uitstraalde. Geïrriteerd schudde ze haar hoofd, toen ze zei dat ze ook uitgenodigd was. Dat méén je niet.. Als iedere willekeurige persoon uitgenodigd werd, wat was er dan zo bijzonder aan? De toon die ze aansloeg was in ieder geval wel goed, doordrongen van respect. Bewegingen in haar ooghoeken trokken haar aandacht en ze zag dat Ayse hen eindelijk kwam vergezellen. "Hay!" groette ze enthousiast terug toen Ayse naar hen toe kwam. Ze knikte instemmend bij het horen van woorden, precies wat zij dacht. Net als Charlene, die al omhoog gekomen was, stond ze op van de bank. Ze hoorde het meisje zichzelf voorstellen als Jacky en sloeg die naam op in haar hoofd. "Ja, weet je zeker dat je wel naar ons feest wíl komen?" voegde ze achter Ayse haar woorden toe. Zelf zou ze wel twee keer nadenken over haar antwoord, aangezien Charlene een nogal dreigende houding had aangenomen. Het hele idee van een feest voor alleen goede vrienden en de topsporters was een beetje bezoedeld. L8 Nites had voor gestaan voor exclusiviteit, maar als ze dit zo hoorde was dat helemaal niet he geval. Aangezien geen van hen drieën had geweten wie Jacky was, was ze niet echt bekend op Monica High. Haar houding was ook niet om over naar huis te schrijven. Naar Stephanie's idee paste ze totaal niet in het plaatje van L8 Nites. Vastbesloten haar humeur niet volledig te laten verpesten door hun verstoorde privacy, pakte ze de glazen aan van Ayse en zette ze op de tafel voor haar. Snel maakte ze de fles Limoncello open, om die vervolgens in de drie glazen te schenken. Ondertussen hield ze de situatie in de gaten, ze was benieuwd of Charlene Jacky nu volledig de grond in zou trappen met harde woorden, of haar zou laten.

Charlene lachte, een soort van duivelse lach. Maar toch ook weer bitcherig, wat ze normaal gesproken nooit was, maar dit was een uitzondering. Een geval apart. Zoals Jacky dus was, zoals ze zichzelf had voorgesteld. No way dat zij nu ook vrolijk en alsof er niets aan de hand was, zichzelf ging voorstellen. Ze kon de pot op, weg met die rotzooi. Geïrriteerd keek ze haar aan. Blijkbaar dacht ze nog steeds dat ze heel wat was, dat ze uitgebreid in die zitzak van d'r zat en daarbij dat boek met d'r mee. Ze had het zelfs gewaagd die oortjes tevoorschijn te halen, tenminste ze zag een lange bekende draad bij haar lichaam. Hoogstwaarschijnlijk oortjes voor haar muziekapparaatje.
Ze snoof, had de neiging om nog meer belachelijkmakende woorden naar haar toe te werpen, maar wist dat dit geen zin had. Achter haar hoorde ze een klikje. De fles die ze had meegenomen ging open. Waarna ze zich omdraaide, zag ze drie glazen staan. Ah, Ayse had ze dus tóch meegenomen. ''Weetje meiden, ik geef dit kind niet eens aandacht. Ze verdiend het niet om onze aandacht te krijgen. En bovendien zouden mijn nageltjes alleen maar breken als ik haar zou slaan.'' Zei ze op een bitchie-manier, om Jacky te kwetsen, maar om haar vriendinnen te plezieren met de toon die ze opzette.
Een grijns kwam op haar gezicht te staan en ze liep terug naar de plek waar ze eerst zat, op de bank samen met Stephanie. Ze knikte naar Ayse. ''Hee, honey.'' Begroette ze haar, waarbij ze haar drie zoenen op de wang gaf, ter teken van hun vriendschap. ''En jij natuurlijk ook!'' Zei ze vrolijk, deed hetzelfde als ze bij Ayse had gedaan en richtte zich vervolgens op de tafel met de drie volle Limoncello glazen. Ze pakte voorzichtig de eerste glas, die het dichtst bij haar stond, bij de steel en sloeg haar rechterbeen over haar linkerbeen heen. Deftig ging ze zitten, met haar rug tegen de leuning van de witte bank. Ze viel zo wel op, met haar zwarte jurk, nu ze op een witgekleurde bank zat. Erg chique, maar aandacht-trekkend. Zoals ze altijd deed, ook de charme ervoor had en passie voor mode.
''We weten allemaal hoe laat het is, hé?!'' Zei ze vol blijdschap, de blonde, uitgenodige meid die verderop zat, negerend en haar glas heffend. ''Ons meidenuurtje! Proost!'' Bracht ze uit, waarbij ze haar glas naar voren bracht om tegen de andere twee aan te toosten, met een enorme, blije glimlach op haar gezicht.

Bij Jacky stond het huilen nader het lachen, ze voelde zich echt dom. Maar ze begreep het wel zij zou ook geen indringers in haar vriendengroep willen. Ze reageerde maar niet op wat Ayse zei want dan zou het alleen maar dom klinken maar zo klonk ze misschien alsof ze dacht dat ze hun niet waardig was, zo was het niet. Maar bij wat Charlene zei deed het toch de emmer over lopen. Ze deed haar best om haar in te houden en zei "Jullie konden ook gewoon vragen als ik weg wou gaan" zei ze een beetje geïrriteerd. Ze stond op en pakte haar boek en sweater op, dan zou ze zelf maar gaan voor ze zich zelf nog meer voor de gek zette. Ze wou helemaal geen kwaad over hun spreken, en het was ook niet de bedoeling om hun te beledigen. Jacky was meer iemand die uit iedereen wel wat leuks of aardigs kon halen, en wou ook gewoon vrienden met iedereen zijn mits ze het niet alleen deden omdat haar ouders heel rijk waren. Ze liep weg en probeerde niet te arrogant over te komen.