Time to rock!

Charlene zat al een tijdje aan de bar, zichzelf te vermaken met een glas cola light en de afgaande optredens, sukkels die dachten dat ze konden zingen op de karaoke-avond. Zonder flauw benul was ze hier rond acht uur binnengestapt, zin in een drankje en wat gezelschap om zich heen. Alleen had ze niet echt door gehad dat toevallig déze avond hier een karaoke werd gehouden. Ach, ze vond het niet erg, zolang ze er maar niet door gestoord werd. Of nog erger: er gestoord van werd. Vol genot keek ze naar een groepje jongens, in totaal met z'n drieën, die zich kostelijk vermaakten door wat te brabbelen door de microfoon heen. Die totaal afweken van de originele songtekst. Het liedje zelf kon ze niet, en had al gauw een hekel aan de melodie. Maar zelfs het liedje zelf klonk nog altijd beter dan het uit-de-maat gezongen tekstje wat het groepje zelf verzon. Ze beschouwde ze maar als dronken.
Een ik-kan-dat-veel-beter grijnsje kwam op haar gezicht te staan, terwijl ze een klein slokje van haar cola nam. 'Hee, jij zou dat eens moeten proberen!' Adviseerde de barman naar haar, terwijl hij wat glazen stond af te drogen. Het was een bruinkleurige jongen, wel leuk maar niet haar type. ''Nee, dat is niets voor mij.'' Zei ze, nog steeds met dezelfde grijns op haar gezicht. 'Hee, kiddo!' Schreeuwde de jongen achter de bar, richting een andere jongen die duidelijk de regelaar van het geluid was. 'Deze jongedame hier bied zich aan.' Charlene gniffelde, ze wou het best proberen. Het kon geen kwaad dat er deze avond wél eens een keer goede muziek kwam. Ja, ze zou ze iets laten zien.
Zelfverzekerd liep ze langs de tafeltjes en jonge en oude mensen om zo bij het soort van podium te komen. Van te voren werd ze geïnformeerd door de geluidsapparatuur-jongen, of hoe hij ook mocht heten, welk liedje ze hoorde te zingen. Het liedje klonk haar bekend in de oren. Ze draaide het zelf niet al te vaak, maar wist hoe ze het moest zingen en welk snel ritme het nummer had. De microfoon werd aangereikt en ze nam hem aan, nadat ze op het podium was gaan staan. Er hing een enorm scherm achter haar, zodat het publiek eventueel ook kon meezingen en een scherm voor haar, waar tevens ook de tekst op stond.
Charlene voelde even een verlegen tinteling in haar opkomen, maar wist die uit te schakelen wanneer de muziek begon. Op de maat begon ze met haar schouders te bewegen, leefde zich helemaal in.
''There was a 5.8 earthquake today and it kinda got me thinking. I'd still have all my hate for you in tact, even if I lost everything.'' Even haalde ze adem, en ging vrolijk verder. ''What did I say. Why are you shaking your head. You know you done me wrong. I may be crazy it's all in my head. But I want you done and gone.'' Tot daar stopte ze met charmant heen en weer te lopen en sprong even op het podium, helemaal happy. Het refrein was haar favoriete stuk. ''Why did I ever like you. What did I see. Whatever it was must have been some kind of illusion. A Magic trick on me. Yeah, yeah.'' Bij het refrein kneep ze haar ogen dicht, gooide haar linkerarm omhoog en zong met haar volle stem zo goed mogelijk in de microfoon.
''It's hard to believe I ever laughed at anything you said. 'Cause you're just not funny. Who would believe I'd let you do all those things. Oh I guess the joke was on me. I tried to be sane. I've even asked all my friends. To help my let it slide. But all I see is your face. In my favorite place. And I can't help but wonder why.'' Charlene gooide haar haren naar voren en weer naar achteren, sprong weer heen en weer op het podium en maakte er een complete show van. De zangeres kwam weer in haar naar boven, zoals ze vaak had als ze helemaal los ging op de muziek. Het tweede refrein was alweer aan plot. ''Why did I ever like you. What did I see. Whatever it was must have been some kind of illusion. A Magic trick on me.'' En het laatste refrein kwam aan bod, ter afsluiting. ''Tell me why did I. Why did I ever like you. What did I see. Whatever it was must have been some kind of illusion. A Magic trick on me.'' De laatste zin fluisterde ze, eindigde op haar knieën en keek recht in de ogen van de barman die verderop met een blij gezicht stond te kijken. Dit had hij duidelijk niet verwacht, meerdere mensen niet die in het publiek zaten.
Charlene hijgde zachtjes, wat in de microfoon kwam en in de zaal te horen was. Het was stil, even oorverdovend stil. Vlak daarna kwam er een spontaan applaus, waar ze voor op stond en dankbaar, sierlijk boog. ''Dank jullie wel,'' bedankte ze het publiek in de microfoon en liep daarna naar de jongen om daar de microfoon af te geven.
Meteen liep ze terug naar de bar, om daar haar handtasje aan te treffen en een cocktail. 'Voor het geweldige optreden,' complimenteerde de barman haar, doelend op het glas wat voor haar neus stond. ''Bedankt,'' zei ze hem terug met een tevreden glimlach op haar gezicht.

[Met toestemming]

De laatste tijd had hij school ernstig verwaarloosd en hing hij meestal ´s avonds buiten rond. Vanavond had hij door het centrum lopen zwerven en had dit café zijn aandacht getrokken. Inmiddels had hij zich op een bar kruk gevestigd en zat hij met een drankje in zijn hand naar een stel jongens te luisteren die een poging deden om een liedje te zingen. Hij grijnsde, geweldig hoe je jezelf voor schut kon zetten als je dronken was. Jammer genoeg had hij er zelf ook meer dan genoeg ervaring mee. Hoewel hij nog niet eens zo slecht was in zingen, had hij geen zin om vanavond op het podium te klimmen, nee, hij was hier meer om anderen uit te lachen. Zijn glas was alweer leeg en hij wenkte de barman om zijn glas weer te vullen. Het was zijn manier om afleiding te zoeken nu, in cafés, clubs en kroegen zichzelf bezatten. Het was vermakelijk, maar ook vermoeiend. Maar alles was beter dan aan de leegte te moeten denken die gekomen was nu hij Ayanna niet meer had. Het was aan de ene kant fijn om weer single te zijn, maar het was ook pijnlijk, erg pijnlijk. De jongens waren eindelijk klaar met hun liedje en afwachtend bleef hij naar het podium kijken om te zien wie zichzelf nu voor schut zou gaan zetten. Een meisje dat naast hem aan de bar zat stond op en begaf zich richting het podium. Het meisje was Ty helemaal niet opgevallen, maar hij had ook eigenlijk alleen maar aandacht gehad voor de mensen die aan het optreden waren. Het was een knap blond meisje en ze leek erg zeker van zichzelf. Ty ging verzitten en bleef het meisje nieuwsgierig bekijken. De muziek die uit de speakers kwam was hem niet bekend. De woorden die ze zong klonken goed en het kwam er allemaal puur uit. Zijn mondhoeken krulden omhoog toen hij zag hoe erg ze op ging in haar optreden. Alle vorige optredens vielen nogal in het niet bij deze. Het zag er naar uit dat ze dit wel vaker had gedaan, want ze leek echt thuis te horen op het podium. Voor een kort moment draaide hij zich om naar de bar, om zijn glas aan te pakken dat de barman braaf weer gevuld had en richtte zich daarna snel weer op de blondine, die haar laatste noten zong. Na een korte stilte begon iedereen te klappen en hij applaudisseerde enthousiast mee. Aangezien ze naast hem had gezeten kwam ze weer in zijn richting, om plaats te nemen op de barkruk naast hem. De barman trakteerde haar terecht op een drankje van het huis. Ty keek haar even schattend aan, nam toen wat slokken van zijn drankje en glimlachte daarna naar haar. Jammer genoeg was de barman hem voor geweest met haar op een drankje trakteren, maar er waren genoeg manieren om een meisje aan te spreken. Het glas zette hij weer op de bar en hij woelde even met zijn hand door zijn blonde haren. "Goed optreden!" zei hij vriendelijk tegen haar. Hij zei verder niks, maar wachtte de reactie van het meisje af. Hij schatte haar in als het type dat veel jongens achter zich aan kreeg en hij wist niet zeker of hij daar vanavond zin in had. Meestal richtte hij zich meer op de verlegen meiden, die waren een stuk makkelijk om te versieren. Hij grijnsde kort, hij zou wel zien wat er vanavond zou gebeuren. In ieder geval was één van de onderdelen van Ayanna vergeten dingen met andere meiden te doen.. Het was zo vreemd om weer aan andere meiden te mogen denken. Hij had meer dan zes maanden lang maar één meisje gehad en voor iemand zoals hij was dat best wel wennen geweest. Maar voor Ayanna had hij het zeker over gehad, ze was zeker speciaal. Hij zuchtte even, waarom gleden zijn gedachten toch elke avond weer naar haar toe.. Het was moeilijk niet aan het te denken, maar hij wilde zo graag een avond aan alles behalve haar denken. Snel richtte hij zijn aandacht weer op het meisje naast hem. "Ik ben Ty trouwens." Stelde hij zich uiteindelijk maar vriendelijk aan haar voor.

Charlene nipte van haar cocktail en merkte dat er naast haar een jongen was komen zitten. Althans, ze was hem niet opgevallen. Misschien door het feit dat zij al die tijd met haar rug naar hem toe zat, te kijken naar de mislukkende optredens. Alweer klonk er harde muziek door de luidsprekers. Een meisje stond op het podium, zag er niet erg verlegen uit maar ook niet helemaal zelfverzekerd. De muziek die de jongen deze keer draaide was niet zo afgrijselijk als de vorige nummers, behalve het hare dan. Maar ze kon het niet. Het meisje begon te zingen. Ach, het ging wel. Maar niet zo perfect als ze had verwacht. Nadat het couplet was geweest begon het refrein, waarbij er een andere stem klonk. Ook een meisje, maar die stond niet op het podium. Enthousiast maakte ze haar entree door het publiek heen, alsof ze Charlene wou overstijgen, en liep vervolgens het podium op. Blijkbaar dacht ze dat ze heel wat was, terwijl ze totaal geen gevoel voor mode had, zoals zij daarentegen wel had.
'Goed optreden!' Ze keek om, het was de leuke jongen die naast haar zat die haar complimenteerde. ''Dankjewel!'' Bedankte ze hem met een vrolijke glimlach op haar gezicht. Haar ogen glinsterden van geluk, dat mensen haar goed vonden zingen. Nogmaals nipte ze wat van haar cocktail. Het was perfect bereid, heerlijk van smaak. En het glas waarin het was gegoten was prima om vast te houden. Ze zette hem weer neer en bestudeerde de jongen, van top tot teen. Haar aandacht naar het podium was verdwenen. Even, voor de zekerheid, trok ze het jurkje extra glad en recht, zodat hij perfect zat. 'Ik ben Ty trouwens.' Charlene grijnsde, blijkbaar wou hij wel verder praten.
Ze grinnikte zachtjes, trots dat ze beet had. Of nouja haar eerste contact had gemaakt in Monica High, op de staarderige blikken van het publiek en de compliment van de barjongen na. ''Charlene is mijn naam,'' stelde ze zichzelf ook voor, met een licht grijnsje op haar gezicht.
De twee meisjes op het podium waren wel leuk als setje, maar samen zingen konden ze niet. Al was de muziek wel aantrekkelijk. Charlene kreeg er zin van om te gaan dansen. ''Zin om te dansen?'' Vroeg ze met een ondeugende blik in haar ogen.

De twee meiden die nu aan het zingen was konden op zich wel zingen, maar erg interessant was het niet. Niet zo interessant als het meisje naast hem. Zijn blik gleed even brutaal over haar jurkje heen en hij glimlachte, het beviel hem wel wat hij zag. Zijn eigen simpele zwarte overhemd waarvan hij de mouwen tot zijn elleboog had opgestroopt, was niet heel bijzonder, maar hij hield wel van de casual look. De glimlach die ze hem schonk met haar 'Dankjewel' gaf haar lief gezicht. "Aangenaam Charlene." zei hij met een klein grijnsje tegen haar. Hij herhaalde de naam een paar keer in zijn hoofd, om te voorkomen dat hij hem morgen weer vergeten was. Waarschijnlijk ging ze ook naar Monica High, al was hij haar nog nooit tegen gekomen. Heel raar was dat niet, want de school was erg groot en hij zat er zelf pas een paar maanden op. Snel zette hij school uit zijn gedachten, het was iets waar hij niet veel aan wilde denken, zeker niet op zo'n mooie avond als deze. ''Zin om te dansen?'' hoorde hij haar vragen en even keek hij haar twijfelend aan. Het was niet dat hij niet kon dansen, maar hij wist niet of hij er wel zin in had op dit moment. De ondeugende blik in haar ogen en de hoeveelheid alcohol die hij al op had zorgden er uiteindelijk voor dat hij lachend knikte. "Tuurlijk!" zei hij terwijl hij van zijn barkruk afsprong. Hij draaide zich nog even naar de bar om zijn drankje op te drinken en keek daarna met een klein glimlachje naar Charlene. Blijkbaar zag ze hem wel zitten, aangezien er waarschijnlijk genoeg jongens in dit café zaten die wel met haar wilden dansen. De muziek die door het café dreunde was lekker om op te dansen, als je de niet altijd even zuivere stemmen die er bij kwamen negeerde. Hij ging haar voor naar de dansvloer, waar een aantal andere mensen ook al helemaal los gingen. Hij was eigenlijk nooit eerder hier geweest, maar de sfeer beviel hem wel. Toen ook Charlene op de dansvloer kwam begon Ty losjes te bewegen. Zelfs zonder alcohol durfde hij wel te dansen, maar nu zeker. Hij wist dat meiden ervan hielden als een jongen kon dansen en zich niet schaamde. Hij glimlachte, tot nu toe zag het er uit alsof deze avond wel goed zou komen. Ty glimlachte naar Charlene en begon iets dichterbij haar te dansen. Een aantal jongens aan tafeltjes volgden haar met hun ogen en hij grijnsde kort. Haar show had duidelijk indruk gemaakt op een aantal toeschouwers. Naarmate hij langer danste begon hij steeds losser te bewegen, hij moest altijd even inkomen..

Voordat ze de van-kleur-veranderende-tegels opging, goot ze nog even snel haar gratis cocktail naar achteren, smaakte zoet en naar overwinning.
De blonde jongen ging haar voor richting de dansvloer, trok haar mee door een ontzichtbare kracht. Iets wat verleiding heette. Een onweerstaanbare invloed. Charlene giechelde, wat haast niet te horen was door de luide muziek. Ze waren een stuk dichter bij de boxen dan net, bij de bar.
Sexy begon ze te dansen, heupwiegend op de maat en met haar schouders bewoog ze hetzelfde als ze op het podium deed. Van die dans ging ze langzaam over in een verleidende dans, kwam wat dichterbij Ty staan en boog een beetje door haar knieën heen, gooide af en toe haar armen in de lucht, streelde ze langs haar haar weer naar beneden en danste zo verder op het ritme. Ze merkte dat de blonde jongen ook steeds losser kwam, een goed teken. Tijdens het dansen kwam er een ondeugende glimlach, twinkeling in haar ogen te staan en merkte ze op vanuit haar ooghoeken dat een paar jongens aan een tafeltje naar hun zaten te gluren. Geniepig stak ze haar tong uit naar hun en knipoogde daarna naar de jongen met wie ze aan het dansen was. Het nummer duurde niet al te lang meer, vooral omdat ze in het midden van het lied pas aan het dansen waren. De meisjes traden af van het podium en het bleef even een paar minuten stil. Waardoor zij ook stilstond en gewoon sierlijk haar armen om Ty's nek lag. ''Ik kan zo wel de hele avond doorgaan,'' fluisterde ze hem. ''Je bent leuk,'' zei ze deze keer op normale toon, te laten weten, vooral door haar armen om de jongen heen, dat Ty háár vangst was van de avond. Voor de andere meisjes die op de dansvloer stonden, al waren dat er niet veel.
Een ander nummer startte snel, deze keer een slow. Het licht veranderde van fel wit naar bordeaux-rood, romantisch rood. Rustig kwam ze nog ietsje dichterbij, legde haar hoofd in zijn nek en voerde met hem mee op de muziek. Zijn haar rook lekker, heerlijk fris naar mannelijk. Naar een frisse jongensgeur, die haar wel aantrok. Jongens. Zolang ze maar lekker roken, dan kwam zij wel. Charlene sloot haar ogen, van genot.

De bewegingen die Charlene maakten hadden haast een hypnotiserend effect op hem, hij kon zijn ogen in ieder geval niet van haar afhouden. Haar heupen bewogen perfect op de beat en hoe dichter ze naar hem toe kwam, hoe mooier ze was. De ondeugende lach en de twinkeling in haar ogen herinnerden hem eraan hoe leuk het was om single te zijn. Een tevreden glimlachje verspreidde zich over zijn gezicht, die zich verspreidde toen hij zag dat ze haar tong uit stak naar de jongens en vervolgens naar hem knipoogde. De muziek stopte en hij stopte direct met bewegen. Toen ze haar armen om zijn nek legde had hij enkel nog aandacht voor haar. Zijn omgeving en de starende ogen in zijn rug konden hem niks meer schelen. Charlene wist duidelijk wat ze deed en hoe ze een jongen gek moest maken. Ty gedroeg zich passiever dan normaal, liet het allemaal over zich heen komen. Hij wist dat ook Charlene wist dat dit just for fun was. ''Ik kan zo wel de hele avond doorgaan,'' Hij grijnsde toen ze hem die woorden toe fluisterde. ''Je bent leuk,'' Hij glimlachte liefjes, die woorden kon hij nooit vaak genoeg horen. Hij bracht zijn mond langzaam naar haar oor. "Why don't we, beauty?" fluisterde hij zachtjes in haar oor, ook hij kon de hele avond wel zo doorgaan namelijk.. Hij legde zijn armen om haar heen, met zijn handen vlak boven haar billen. Met het slow nummer veranderden ook de lichten naar romantisch rood. Ze legde haar hoofd in zijn nek en hij trok haar voorzichtig dichter tegen hem aan, terwijl hij langzaam op de muziek bewoog. Het beviel hem hoe dit liep, ze zagen elkaar duidelijk wel zitten en dat was alles wat Ty nodig had. "Je bent prachtig, weet je dat?" zei hij net hard genoeg in haar oor zodat ze het boven de muziek uit zou kunnen horen. Zijn hand streelde even over haar jurkje. Op de één of andere manier begon er een verlangen naar haar in zijn binnenste te borrelen. Hij genoot ervan hoe haar perfect gevormde lichaam dicht tegen zijn lichaam aangedrukt was. God, wat had hij dit gemist. Het heerlijke verleidingsspel met de mooie onbekende. Het feit dat ze nog steeds aangestaard werden door veel jaloerse mensen maakten hem alleen maar enthousiaster. Hij richtte zijn aandacht weer volledig op Charlene en zachtjes drukte hij een kus op haar hoofd.

'Je bent prachtig, weet je dat?' Om een soort van zelfde compliment terug te krijgen, deed haar goed. Die warme, strak gespierde armen om haar lichaam heen voelden geweldig, zodat ze haar aandacht van de avond kreeg en tegelijkertijd voelde ze zich veilig. Ookal kende ze hem pas net, een aantal minuten. Nog niet eens een halfuur. Tenminste, zo leek het wel. Tenzij de tijd haar bedrogen had. Ze kwam even naar achteren en keek de jongen met haar blauwe ogen recht in de zijne aan. ''I know,'' zei ze met een grijns op haar gezicht. De kus op haar hoofd voelde zacht aan, perfecte jongenslippen. Ze trok haar rechterarm van hem af en streelde met haar vingertoppen langs zijn wang. Haar lange gelnagels lieten een wit spoor achter, zoals huid hoorde te reageren als er een klein beetje druk op kwam. Charlene liet het nog eventjes zitten, om haar eerste kus met deze jongen, Ty, te doen. Dat moest op een speciaal moment, niet perse nu. In plaats daarvan gaf ze hem een zacht kusje op zijn rechterwang, op de plek waar ze haar vingertoppen net had laten strelen.
'Mensen, mensen! Love is in the air!' Charlene keek verbaasd omhoog, doordat er een luide stem door de speakers kwam, dwars door de liefdevolle muziek heen. Oftewel door hun prachtige momentje heen. Ze keek naar het podium, de jongen van het geluidsapparatuur was op de verhoging gaan staan, proberend één felschijnende schijnwerper op hun te richten. Vele mensen keken naar hun, zag ze door de haaste verblinding heen. Ook degene die zich op de dansvloer net vermaakten, net zoals hun.
De blondharige meid maakte gebruik van dit moment, en pakte hem zachtjes met haar heerlijk-ruikende handen bij zijn wangen, waarbij ze haar lippen volop de zijne drukte. Er klonk een luid geroezemoes, blijkbaar waren vele mensen onder de indruk. 'Mensen... Wauw, ik ben sprakeloos.'' Kuchte de arme jongen door de microfoon heen. Ze had zo het vermoeden dat hij dit nog nooit had gezien of nog nooit had meegemaakt met z'n eigen meisje, áls hij die had. Iets wat ze ook betwijfelde. Na een aantal seconden liet ze hem los en opende haar ogen, waarbij ze opnieuw in zijn ogen keek. De glinstering was opnieuw verschenen, deze keer helderder en groter. Haar avond kon niet meer stuk.

Hij glimlachte naar haar, ja, natuurlijk wist ze dat ze mooi was. Dat was niet iets wat ontkent kon worden. Haar vingertoppen op zijn wang lieten een fijne tinteling achter op zijn huid en haar kus op zijn wang zorgden ervoor dat zijn mondhoeken omhoog krulden. Haar aanrakingen waren precies goed en hij vroeg zich af of ze dit elke dag met een andere jongen deed. Heel veel kon het hem niet schelen, hij kon haar moeilijk veroordelen voor gedrag dat hij vroeger zelf ook vaak genoeg vertoond had. 'Mensen, mensen! Love is in the air!' Zachtjes grinnikte hij om de woorden, maar hij stopte abrupt toen het tot hem doordrong de stem door de speakers het over hen had. Geamuseerd staarde hij richting de jongen die de microfoon vast had, was het zo bijzonder als er hier bijna gezoend werd dat het omgeroepen werd? Zijn ogen versmalden zich toen een felle spotlight op hen gericht werd. Het was dat Ty zich niet zo snel geneerde, maar hij schatte dat als hij geen alcohol op had gehad hij zich nu uit de voeten had gemaakt. Toen hij zijn blik afwendde van de verblindende lamp zag hij dat vrijwel het hele café naar hun keek. Kort zuchtte hij, way to kill the moment.. Plotseling voelde hij haar zachte handen op zijn wangen en voelde hij haar lippen op zijn mond gedrukt worden. Enthousiast kuste hij haar terug. Op de achtergrond hoorde hij wat woorden door de speakers komen, maar zijn aandacht was volledig op Charlene gericht, dus drongen ze niet tot hem door. Hij vroeg zich af wat er door de mensen heen ging die naar hen keken. Nieuwsgierig naar wat ze dachten te zien. Naar zijn idee stopte de kus veel te vroeg. Hun ogen ontmoeten elkaar en hij keek glimlachend naar haar grote heldere ogen waarin weer een leuke glinstering te zien was. De spotlight ging eindelijk weer uit en de romantische lichten kwamen weer terug. Om hen heen ging iedereen door met dansen op de rustige muziek die gedraaid werd. Ty zijn armen die nog steeds om haar heen lagen trokken haar weer dichter tegen zich aan. Terwijl hij een aantal passen achteruit deed, tot hij zijn rug tegen de muur voelde komen, trok hij haar voorzichtig met hem mee. Daarna draaide hij hen om, waardoor zij tegen de muur aanstond. Kort keek hij haar aan en daarna boog hij zijn hoofd naar haar toe. Smachtend drukte hij zijn lippen op haar mond, het verlangen naar haar werd aangewakkerd. Als er nu nog mensen naar hen keken konden ze niet veel zien, aangezien hij met zijn hele lichaam voor haar stond en rond de muur niet veel lichten waren.

De romantische muziek paste goed bij het moment, al zal die muziek niet voor eeuwig blijven draaien, wist ze. Straks zou er gewoon weer een of ander rock-nummer komen, om weer in de enthousiaste stemming te komen. Al had zij nu liever een momentje met Ty, haar avond bestedende aan hem. Ze voelde dat hij haar rustig dichter tegen hem aandrukte en vervolgens ietsje mee naar achteren nam. Een brede grijns kwam op haar gezicht te staan. Ze had hem te pakken, precies haar plannetje van de avond. Haar perfecte speeltje. De jongen kwam tegen de muur aan te staan, een donkere plek. Waarna hij hen draaiden, waardoor zij tegen de muur aan kwam te staan. Een koude muur, maar haar lichaam voelde aan als hete kolen. Bonk, bonk, bonk. Zo'n prettig geluid, het levende gevoel van haar hart, gevuld met stromend bloed. Charlene schakelde de muziek uit, richtte zich alleen op het lekkere stuk. Haar ademhaling werd ietsje zwaarder, kreunend door de kussen die ze samen deelden. Het verlangen werd groter. Al een tijdje had ze geen jongen meer gehad. Ookal was dit slechts een avond-speeltje.
Kort hield ze zijn warme, stevige handen vast maar liet gauw alweer los. Op zoek naar zijn wangen, terwijl ze haar ogen gesloten hield en genoot van de zachte kussen. Charlene streelde charmant door zijn haren heen. ''Laten we ergens anders heen gaan,'' fluisterde ze zachtjes in z'n oor, wanneer ze haar lippen van de zijne afhaalde en sexlustig haar lippen om zijn oorlel sexy vastklemde en snel weer losliet. De muziek en het gedans en de kijkende menigte om hun heen, beviel haar niet echt. Na een tijdje werd ze het weer zat en was ze toe aan een nieuwe ruimte. Net zoals ze dat had met jongens.
Zoals ze al had verwacht eindigde de slow-muziek en kwam er een ander nummer op, weer een typisch dansnummer. Deze keer was het háár beurt om Ty mee te nemen naar een andere plek. Naar buiten, waar het rustiger was. Ze drukte nog een snelle kus op zijn lippen en pakte hem daarna bij zijn handen, waarbij ze hem mee nam van de dansvloer af.
Vlug griste ze haar jas van de kapstok bij de deuropening af en nam Ty op een rustig tempo naar buiten.
Haar handtasje had ze inmiddels ook al om haar schouder heen geslagen en sloeg haar rechterarm om Ty z'n middel heen, haar hoofd leunend tegen zijn schouder aan. Alsof ze een verliefd koppeltje waren. ''Waar wil je heen?'' Vroeg ze hem met een strakke 'ik-wil-je' toon.

Haar zwaarder wordende ademhaling en zachte kreunende geluiden zorgden ervoor dat hij zijn lippen nog vuriger op de hare drukte. Haar handen die over zijn wangen en door zijn haren gingen deden dat precies goed. Het deed hem beseffen dat zij hem net zo hard wilde als hij haar. Zachtjes grinnikte hij toen ze voorstelde ergens anders heen te gaan, blijkbaar had ze al besloten dat hem niet meer zou laten gaan vanavond. De manier waarop ze haar lippen om zijn oorlel zette en haar lichaamstaal lieten hem niet lang twijfelen. Dus knikte hij instemmend. De prikkende ogen van nieuwsgierige mensen begon hij inmiddels aardig zat te worden, dus een andere locatie leek hem een uitstekend idee. Het beviel hem wel hoe de rollen vanavond omgedraaid waren, hij hoefde geen stappen te ondernemen. Charlene nam ze allemaal voor hem. Ze zaten op dezelfde lijn, dus liet Ty het gewillig toe allemaal. Haastig liep hij achter haar aan toen ze zijn handen pakte en voor hem uit liep. Spullen had hij verder niet bij zich gehad, alleen zijn portemonnee die in zijn achterbroekzak zat, dus wachtte hij terwijl ze haar jas van de kapstok griste. De nacht was warm, maar het was fijn even frisse lucht binnen te krijgen, even weg van de drukte van het drukke café. Twijfelend keek hij haar even aan, waar wilde hij heen? Omdat hij nog geen antwoord wist keek hij haar even verlangend aan en drukte toen kort maar vurig zijn lippen op de hare. Het wederzijdse verlangen uitdrukkend. "Wil je nog langer uitgaan, of naar binnen ergens?" vroeg hij nieuwsgierig aan haar. Zelf wist hij niet echt wat hij wilde. Hij wist dat zijn nieuwe kamer op hem wachtte, heerlijk zonder roommate. Aangezien hij een nieuwe kamer had moeten aanvragen, zodat hij niet meer Ayanna zou slapen, had hij een nieuwe lege gekregen. Hoewel het gezellig was om met een roommate op een kamer te liggen vond hij het voor nu wel even prima om een kamer voor hem alleen te hebben. Hij sloeg zijn armen om Charlene heen en keek hij haar glimlachend aan. "Je bent veel te mooi om single te zijn." Complimenteerde hij haar zachtjes terwijl hij één van haar blonde plukken haren uit haar gezicht veegde. Met zijn duim volgde hij haar kaaklijn, vervolgens boog hij zijn hoofd naar voren en volgde diezelfde kaaklijn met zijn lippen. De adrenaline en alcohol gierden door zijn lichaam, soms een gevaarlijke combinatie, maar nu een heerlijk gevoel. Ty keek even dromerig in haar mooie heldere ogen. Zijn lichaam schreeuwde haast om haar. Het was ergens vreemd om voor het eerst in zes maanden met een ander meisje te zijn dan Ayanna. Op dit moment voelde het goed, maar hij betwijfelde of hij daar morgen net zo overdacht als nu.

[flutje, sorry.]

'Wil je nog langer uitgaan, of naar binnen ergens?' Charlene giechelde, wist dat ze niet meer ergens anders heen ging om te feesten. Nee, dat had ze voor vandaag wel genoeg gedaan. Vooral door het feit dat ze gisteren was aangekomen en niet veel rust had gehad. Dus verder feesten en leven op alcohol en flirtende jongens, had ze geen zin in voor vandaag de dag.
''Reken maar van yes dat we ergens een close hokje op zoeken. Maar waar? Heb jij toevallig nog een kamertje vrij?'' De laatste zin fluisterde ze sexy, vlak bij zijn rechteroor, terwijl Ty haar dichter tegen zich aan drukte. Dat de jongen een plukje haren wegveegde uit haar gezicht vond ze niet erg, deze keer. Normaal vond ze het ongebruikelijk dat er iemand aan haar haren zat, maar hij mocht het. Zijn duim die over haar kaaklijn streelde voelde goed, echt mannelijk. Vervolgens werd die voortgezet door heerlijke kusjes. Zachtjes kreunde ze, terwijl ze met haar pupillen omhoog rolde en daarna haar ogen sloot om te genieten van de zachte heerlijkheid.
Daarna opende ze gelijk haar ogen weer en keek meteen in de zijne, met haar aquamarine blauwe ogen. Het betoverende moment voelde perfect. Haar hart bonkte dan ook met een hoog tempo, niet meer te stoppen voordat ze haar intense moment met Ty had gehad.
''Kom mee...'' zei ze zacht, waarbij ze nog een laatste, lange kus op zijn lippen drukte.

De Living Building zag er donker en verlaten uit, nu de avond al was gevallen. Waarschijnlijk waren er vele leerlingen uit en hun vrije avond aan het vieren, zoals zij ook had gedaan. Onderweg had ze dan ook haar jas aangedaan, omdat het best koud begon te worden. Niet dat ze een lange jas had, ook best dun, maar gewoon om de kou buiten haar lichaamswarmte te houden. Al die tijd had ze haar armen om Ty heen gehouden, om ook zijn lichaamswarmte te voelen en binnen te laten stromen in de hare. Voor de grote deuren van het 'slaapgebouw' drukte ze hem zachtjes tegen de muur aan, een schuine hoek tegenover de grote klapdeuren. Daar streelde ze hem opnieuw met haar handen door zijn blonde haren en vond het fijn om zijn warme lippen te voelen, tegen de hare aan. Ze proefden heerlijk, naar de alcohol drankjes die hij deze avond genuttigd had. Net zoals zij had gedaan, maar slechts met één cocktail.
Fijn zocht ze met haar beide handen naar zíjn handen, zodat ze die kon vasthouden. Bang dat hij er zomaar vandoor kon gaan, iets wat ze niet wou. Hij was vanavond van haar, helemaal van haar. Niemand anders zou dat kunnen verpesten.

Afwachtend keek hij haar aan, haar giechelde voorspelde veel goeds. ''Reken maar van yes dat we ergens een close hokje op zoeken. Maar waar? Heb jij toevallig nog een kamertje vrij?'' De woorden die ze in zijn oor fluisterde klonken goed, dus knikte hij. Ja, hij had een kamer vrij.. Haar hard kloppende hart en haar zachte kreunen brachten hem steeds meer in de sfeer en gretig pakte hij haar hand vast, om haar te volgen. De living building lag redelijk centraal en ze hadden het dus al snel bereikt. Bij de deuren van de living building aarzelde hij echter even. Elke keer als hij door die deuren was gelopen, had hij Ayanna voor zijn ogen gehad, wetend dat ze in hun kamer zou wachten, of dat hij haar daar zou opwachten. Ayanna. De naam bleef door zijn gedachtes schieten, terwijl hij zich liet meevoeren door Charlene. Zonder te protesteren liet hij zich tegen de muur aan duwen en liet hij haar handen door zijn haren gaan. Zijn lippen vonden de hare weer en hij zoende haar terug. Zijn ogen waren geopend en een ontnuchtering leek door hem heen te gaan. Charlene leek vastberaden hem vanavond helemaal te nemen en tot een paar minuten geleden was hij het daar volledig mee eens geweest. Maar nu leken zijn herinneringen aan Ayanna dat te verpesten. Hij en Ayanna waren uit elkaar, maar als nog voelde het alsof hij haar aan het bedriegen was nu. Hij maakte zijn lippen los van Charlene en keek haar twijfelend aan. Eigenlijk had hij nog nooit iemand gestopt en zeker niet iemand die zo knap was als Charlene, maar Ty wist nu even niet meer wat hij moest doen. Hij kon het gewoon niet, nog niet. De pijn die zijn breuk met Ayanna veroorzaakt had zat nog steeds te diep. Hij beet op zijn lip en zocht naar de juiste woorden voor dit moment. Hij was al die tijd zo opgegaan in hun spel dat hij geen seconde nagedacht had over wat hij eigenlijk aan het doen was. Daarbij was na een half uur al naar een kamer gaan snel, zelfs voor zijn doen. Het drong tot hem door dat hij al die tijd nog niets gezegd had of bewogen had en dat hij Charlene nu waarschijnlijk nogal in de war gemaakt had. Hij zuchtte kort en keek toen verontschuldigend naar Charlene. Zijn armen lieten haar los en hij probeerde zichzelf een normale houding te geven. "Uhm, ik weet niet hoe ik dit moet zeggen," aarzelend keek hij haar aan, "ik kom net uit een serieuze relatie en ik ben er nog niet klaar voor." Zijn toon was serieus en hij zocht naar begrip in Charlene haar ogen. Als ze boos op hem zou zijn of hem een loser zou vinden, zou hij dat begrijpen. Tenslotte had hij de hele avond laten merken dat hij in to haar was en nu op het einde trok hij zich in één keer terug. Gegeneerd richtte hij zijn blik op de grond.

Het zoenen wat ze zo teder deden, werd afgekapt. En deze keer niet door haar, omdat ze slechts de jongens als speeltje gebruikte, maar door Ty. Ietsje onzeker keek ze in zijn ogen, wat was er aan de hand? Voelde hij ineens niets meer wanneer hij met haar had gezoend? 'Uhm, ik weet niet hoe ik dit moet zeggen, ik kom net uit een serieuze relatie en ik ben er nog niet klaar voor.' De woorden leken wel gebrand in haar oren, zo pijnlijk klonk het. Vooral de toon waarop hij het zei. Alsof hij nog steeds liefde voor het meisje voelde. Maar dan was de grote vraag waarom hij dan evengoed de nacht met háár wou doorbrengen. Waarom? Alleen maar om zichzelf een plezier te doen, of juist haar?
Ongetwijfeld beet ze op haar onderlip en week juist van zijn ogen af, keek een andere kant op. De grond voelde voor toen even het beste aan. Om de vraag 'waarom...' te stellen, vond ze niet nodig. Vooral omdat te wanhopig overkwam en alsof ze nooit een vriendje of lover had gehad.
Een gretige glimlach kwam op haar gezicht te staan wanneer een geniaal idee haar te binnen schoot. Ze wist dat ze het niet kon maken, maar een ondeugend duiveltje werd wakker in haar. Ze pakte gauw Ty zijn rechterhand met haar beide handen en nam hem mee het gebouw binnen, Living Building ook wel genoemd. Daar in de hal stopte ze en keek ze Ty opnieuw aan met een grote grimas tevoorschijn gehaald. Beide handen had ze om het lichaam van de jongen geplaatst, tegen de muur aan zodat hij niet gauw ontsnappen kon, voor als hij dat überhaupt al wou. Wat ze zich niet bepaald kon voorstellen, vooral niet om zo'n lekkertje als zij te laten gaan. Opnieuw deed ze een poging om hem te krijgen voor de avond. Ze drukte volop haar zachte lippen op de zijne, zijn mannelijke lippen. Deze keer was het wat voller, gooide ze er meer strijd in en haar charme vooral. Na tien seconden liet ze hem los, wat voor haar eigenlijk stiekem nog veels te kort was, en keek hem vol bewondering aan. ''En nu? Voel je dé vonk weer terugkomen?'' Vroeg ze zachtjes, eigenlijk wel kreunend.
Net voordat ze nog een tweede kus op zijn lippen kon drukken, werd ze uit haar momentje gehaald. 'Hee, jullie twee zocht ik. En niet zoenen op de gang!' Een dikkige vrouw stond naast hun, waarschijnlijk stilletjes aan komen lopen. 'Ty, je had laatst aangevraagd om alleen op een kamer te komen. Dat is gelukt, maar helaas komen we nu kamers te kort voor nieuwere leerlingen. En daarom, toevallig dat ik jullie aantref, wil ik erbij zeggen dat Charlene nu bij jou op de kamer is ingedeeld.' De oude stem was niet te missen, zo schor klonk die. De vrouw stond met een sleutelbosje in haar hand, waarvan ze er één afhaalde en naar de blondharige meid toereikte. 'Uiterlijk morgenochtend wil ik de sleutel van je ouwe kamer, Charlene!' Het enige wat zij deed was knikken en zag hoe de vrouw de hal weer verliet, terug naar haar receptie geval. Onmiddellijk deed ze het kamersleuteltje in haar handtasje en richtte haar ogen weer op de jongen.

De onzekerheid in haar ogen kon hij makkelijk plaatsen, als hij zo afgewezen zou worden zou hij niet weten wat hij zou moeten doen. Gelukkig voor hem was hij nog nooit afgewezen, maar hij kon zich wel in de situatie verplaatsen. Afwachtend keek hij haar aan, maar ze ontweek zijn blik door naar de grond te kijken. Zelf zou hij zich ook kapot schamen en een schuldgevoel bekroop hem. Toen ze uiteindelijk haar blik weer op hem richtte stond er een gretige glimlach rond haar lippen. Verbaasd keek hij haar aan, wat was ze van plan? Dit was naar zijn idee niet echt een situatie voor haar om blij of iets in die richting te zijn. Omdat hij nog half in gedachten probeerde uit te vogelen wat de reden van haar blik was geweest reageerde hij niet snel genoeg en liet hij zich verrast meenemen het gebouw in. In de positie waarin ze hem gebracht had zo tegen de muur aan kon hij niet echt veel kanten op en vragend keek hij haar. Wat precies had ze niet begrepen aan zijn woorden? Misschien kon ze het gewoon niet verkroppen dat ze afgewezen was, of- zijn gedachtestroom werd onderbroken door haar zachte lippen die vurig op de hare werden gedrukt. Het gevoel dat hij voelde bij hun kus was zeker niet slecht en het wakkerde zijn verlangen weer aan, maar hij had nog steeds het gevoel dat dit alles te snel ging. Net toen hij wilde antwoorden op haar vraag viel zijn oog op een dikke vrouw die hun benaderde. Ah, iemand die hem kon helpen. Hij glimlachte toen ze hen corrigeerde over het zoenen, eigenlijk wilde hij zeggen dat hij besprongen was, maar hij hield wijselijk zijn mond. Toen de vrouw klaar was met praten keek hij haar met opgetrokken wenkbrauwen aan. "Maar.." begon hij stamelend, maar hij maakte zijn zin niet verder af. Wetend dat als het moest, hij er niets aan kon doen. Toen de vrouw weg was gelopen richtte hij zijn blik weer op Charlene. "Zoals ik al zei net, denk ik dat er nog niet klaar voor ben, roommate." zei hij helder, nu hij zijn stem weer teruggevonden had. Hij legde de klemtoon op het laatste woord. Het enige positieve aan dit alles was dat hij nu wel weer een hot roommate had. Maar hij wist niet of hij wel op een kamer wilde slapen met een meisje dat gewoon doorging met zoenen nadat hij had verteld dat hij er nog niet klaar voor was. Als Ayanna hier achter zou komen zou het misschien ook niet zo leuk vinden, ze zou vast denken dat Ty erom gevraagd had om met Charlene op een kamer te mogen slapen. Geïrriteerd zuchtte hij, daar ging zijn chille kamer voor zichzelf. "Serieus, wat was je van plan? Me te dwingen?" vroeg hij daarna grijnzend aan Charlene, hoewel hij het half als een grapje vroeg, was hij serieus benieuwd naar het antwoord. Eigenlijk had Ty verwacht dat Charlene hem zou peren na zijn ongemakkelijk afwijzing en hem nooit meer zou willen zien, maar nu zouden ze elkaar dagelijks gaan zien... Hij schudde zijn hoofd, wat een onhandige situatie.."Zullen we dan maar naar ónze kamer gaan?" vroeg hij uiteindelijk aan haar.

'Serieus, wat was je van plan? Me te dwingen?' Charlene liet haar armen gewoon weer hangen en keek hem nog met een kleine grijns aan, die veranderde in een gewoonlijke, lieve glimlach. Ja, hij had gelijk. Ze had hem niet opnieuw moeten zoenen, wie weet had hij nu wel een hekel aan haar. Het tegenovergestelde van wat ze eigenlijk wou bereiken van hem.
''Sorry,'' bood ze haar excuses aan, terwijl ze nog even zachtjes Ty de bovenkant van zijn rechterhand streelde en hem vervolgens losliet. 'Zullen we dan maar naar ónze kamer gaan?' Ze schudde haar hoofd lichtjes en liet het maar voor wat het was. Misschien dat er straks nog wel een drang bij Ty kwam, om met haar de avond door te brengen zoals ze wou. ''Is goed,'' zei ze zachtjes om de andere gesloten deuren, met wie weet welke leerlingen er achter verborgen zaten, dicht te houden.
Wanneer ze al een aantal minuten door de gang sloften, kwam ze erachter dat de vrouw van de balie beneden, het nummer van hun kamer niet had vermeld. Of wist Ty wel bij welke deur ze moesten wezen? Ja, dat moest wel. Het klonk ook krankzinnig als de jongen niet wist waar hij heen moest, terwijl het zijn eigen kamer was.
Ze volgde Ty blindelings, dat moest ook wel want hij wist waar hun kamer was. Ietsje zenuwachtig begon ze aan haar nagels te pulken, terwijl ze samen door de stille, donkere hal liepen. Langs de muren hingen af en toe wat kleine lampjes, die lichtjes schemerden. Erg irritant, maar wist dat ze hier niets aan kon doen. Gauw richtte ze haar aandacht weer op Ty en half op de grond, zodat ze niet over iets zo struikelen wat ze per ongeluk niet gezien had.
Eerst moest ze maar naar de blonde jongen zijn kamer, dat ze wist waar zijn kamer was en vervolgens haar eigen spullen ophalen vanuit haar 'oude' kamer. Het ging best snel, een kamergenoot. Al had ze het niet verwacht, gewoon een simpele kamer voor haar alleen. Dat kwam vooral omdat ze het niet gewend was op kamers te gaan. Toen ze nog op haar oude school zat, woonde ze nog bij haar ouders. En nu ze zover weg van huis was, was dat niet mogelijk. Santa Fé lag erg ver weg. Dat was wel te merken aan de reis die ze had gemaakt vanaf haar oorspronkelijke woonplaats tot aan Santa Monica. Toevallig dezelfde voornaam, maar totaal verschillende plaatsen.
Diep in gedachten verzonken, naar gedachtes van thuis, liep ze achter de jongen aan. Met vooral haar ogen naar de grond gericht.