Vince & Emble- kamer 768

Emble zat op haar bed in haar nacht japon(let niet op de buik van die vrouw). Ze keek een beetje tv. Ze at een sinasappel. Ze haalde met haar andere hand de borstel door haar haar. Toen haar sinasappel op was, zetten ze haar bakje neer en stond op. Ze liep naar de wasbak en poetste haar tanden. Na twee minuten spuugde ze haar tanpasta uit en pakte de borstel en haar haarlak. Ze spoot haar haar in model. Daarna opende ze de gordijnen en keek naar buiten terwijl de zon haar tegemoet scheen. Ze keek even haar mail na maar daar was niks op te zien. O ja vandaag zal ze een kamergenoot krijgen. Alles was opgeruimt en hij zal om 2 uur komen, en nu was het 11 uur. Ze moest zich zo maar is aan gaan kleden. Ze haarde de duur klink. Ze keek om. Toen zag ze het mailtje dat de kamer eerder nodig was dus dat de jongen die bij haar op de kamer kwam eerder was. Toen zag ze dat het Vince was. Emble's wangen werden rood. 'Hoi' Wist ze nog uit te brengen. Daar stond ze dan in haat nacht japon.....

Het begon al goed, werd je vroeg uit je bed gehaald omdat je kamer eerder nodig was, en moest je binnen 15 min alles pakken en weg wezen. Terwijl je nog zo heerlijk aan het slapen was. Moet je daarna ook nog naar kamer 768 die inmens ver weg lag. Met een pest humeur liep Vince naar zijn nieuwe kamer. Als hij daar aankwam zou hij meteen weer in bed gaan, gewoon met zijn spijkerbroek t-shirt en vest die half over zijn hoofd was getrokken. Helaas voor zijn nieuwe kamergenoot dan.

Met een pest humeur liet hij de deur open vliegen en gooide hem weer dicht, hij was moe had hoofdpijn en had een kut eind moeten lopen, niet echt bepaald iets waar hij blij van word. Het viel hem niet eens op dat zijn nieuwe kamer genootje Emble was en al helemaal niet dat ze nog in haar nachtjapon was. Hij liet zich op het onbeslapen bed vallen, waarvan hij zeker wist dat die van hem was. Hij had zijn tas al langs zijn bed gegooit en zijn sneakers ernaast. Binnen een paar tellen lag hij te slapen.

Vince kwam chagerijnig binnen. Hij plofte op zijn bed zonder iets te zeggen en lag binnen een paar minuuten te slapen. Hij lag warschijnlijk nog te slapen toen hij te horen kreeg dat hij weg moest. Na ja mischien zou hij straks gezeliger zijn.

Paar uur later
______________________________________________
Emble had een heel ontbijd gemaakt om haar nieuwe kamergenoot, Vince, te verwelkomen. Twee eitjes een gebaken stokbrood verse sinasappelsap. Wat Vince er van zou vinden maakte haar niet uit. Vince lag nog te slapen. Emble plofte ook in bed. Een half uur later wer ze weer wakker. Haar haar zat nog goed gelukig. Ze had geen zin om het over nieuw te doen. Toen zag ze dat Vince wakker werd. Ze liep naar de keuken waar het ontbijd stond. Het stond op een houte draagbare plank. Ze liep naar Vince. 'welkom Vince' Zei ze en gaf hem het ontbijd.

Vince was op bed geploft en was bijna meteen in slaap gevallen. Hij lag nog te slapen toen hij uit zijn kamer werd geschopt. Binnen een paar minuten lag hij al te slapen, jammer voor Emble maar hij was moe.

Vince werd wakker en opende zijn ogen, met zijn grijze keek hij recht in de ogen van Emble. Damm hij schrok zich bijna kapot en hij zei moe "Hoi" . Hij stond op en keek even in de spiegel, een paar wallen ontsierde zijn gezicht, maar voor de rest zat alles nog goed. "Goede morgen" zei hij al een beetje wakkerder worden.

Vince schrok. Emble lachte. "Hoi" Zei Vince. Emble lachte voor de tweede keer..... "Goede morgen" Zei Vince later. 'goedemorgen blij met het ontbijd?' Vroeg Emble. Ze stond nog steeds in haar nacht japon maar Vince trok zig er niet zo veel van aan zo te zien. Ze liep naar de keuken en schonk sinasappel sap in en dronk het op. 'Nog lekker geslapen?' Vroeg Emble. Ze ging op het bed van haar zitten. Wat moest ze nu gaan doen? 'Zin m straks wat te gaan drinken?' Vroeg Emble.

- Damm dadelijk gaan we nog spammen met 1 zin -

Het viel Vince nu pas op dat er een ontbijt klaar stond voor 2 personen. Emble wou dus punten scoren. Met eten was Vince meestal wel te paaien, hij glimlachte even bij de woorden van Emble, nog niet wakker genoeg om te lachen. "Ja heerlijk" zei hij met een kleine grijns. Zijn ogen stonden nog wazig want hij was nog moe. Hij knikte even op haar eerste vraag en op haar 2de zei hij "Oke.. zeg maar waar"

- Ja lijkt er wel op -

"Ja heerlijk" zei Vince. Emble kwam bij hem zitten om zo te gaan eten. "Oke.. zeg maar waar" Antwoorden Vince op haar tweede vraag. 'Zeg het maar waar wil je heen ik vind alles goed' Lachte Emble. 'Eet smakelijk!' Zei Emble. Ze gaf Vince zijn bord aan, en ze pakte die van zichzelf. Door het raam scheen de zon naar binnen. Ze keek even uit het raam vanaf het bed en zag de boom van beneden die heen en weer bewoog op de wind. 'Moet me natuurlijk wel eerst aan kleden' Zei Emble. Eigenlijk was het meer als gedachte bedoelt maar ja ze had het gezecht dus ze liet het niet merken.

Vince wist niet waar hij iets zou moeten gaan drinken. Eigenlijk had hij daar ook geen geld voor maar dan zou hij later wel een nieuw paar schoenen gaan kopen. Rijk was hij zeker niet en daarom was hij ook blij dat deze opleiding hier werd gefinancierden. In gedachten gezonken pakte hij het bord aan en knikte even als een bedankje, niks zeggen was ook zo onbeleefd. Hij sneed zijn spek aan en nam er een hapje van, hij had niet verwacht dat een ontbijt zo goed kon smaken, meestal at hij alleen maar cornflakes. 'Moet me natuurlijk wel eerst aan kleden' zei Emble. Die woorden haalde hem weer uit gedachten, hij keek even naar haar nachtjapon en glimlachte toen even. Het viel hem nu pas op wat ze aan had. "Van mij mag je ook zo mee hoor" zei hij met een grijns. Hij wist toch wel dat ze dat niet zou doen, en anders ze waren toch geen stelletje dus hoefde hij zich toch nergens voor te schamen. Nee hij wilde ook geen stelletje zijn met haar of iemand anders daar was hij nog niet aan toe.

"Van mij mag je ook zo mee hoor" zei Vince. Emble lachte. Ze at haar bord leeg. Ze pakte het bord van Vince toen hij klaar was, en bracht het naar het in de keuken. Ze trok de kast open. Ze keek even op de terrmometer. 19 graden binnen, en 35 graden buiten. Ze pakte een zomer jurkje uit de kast, ook pakte ze haar naald hakken en een ketting en deed die om. 'Zo ik ben klaar' Zei ze glimlachend. 'Als je klaar bendt gaan we oké?' Zei Emble. Ze keek even in de spiegel. Ze trok er toch nog een aremband bij aan. Ze trok ook een tas uit de kast. Die was ze toch bijna vergeten! Ze gooide haar portemonnee er in. Ze pakte haar sigaretten met smaak en haar gewone sigarreten in de tas. Ze pakte haar zippo en gooide die er ook in. Ook haar Ultra zakmes ging in haar tas. Zo klaar. 'Gaan we??' Vroeg Emble.

Vince had netjes zijn bord leeg gegeten, maar ja mannen deden dan ook niet zo moeilijk over eten. Tenminste niet zo als Eloisa, hij maakte zich nog steeds zorgen om haar. Hij wist zeker dat ze was afgevallen en ondergewicht had. In gedachte verzonken staarde hij voor zich uit. Hij schrok pas op toen Emble zei dat ze klaar was, hij keek even op en knikte . Toen hij opgestaan was liep hij naar de badkamer om zich een beetje te verfrissen en pakte wat spulletjes zoals zijn stilletto en zijn portemonnee. Zijn sigaretten en zippo hoefde hij al niet meer te pakken want die zaten standaard in zijn zakken. Even twijfelde hij maar pakte toch een paar pilletjes en slikte die door. Hij verzon voor zich zelf het excuses dat hij anders niet wakker genoeg zou zijn. Maar hij wist dondergoed dat hij verslaaft was, maar wou het maar neit toe geven. Samen met Emble liep hij de kamer uit op weg naar de stad.