Kamer van Silver & Asher

Silver liep over de gangen. Ze was net bij de hoofdmeester langs geweest om alle gegevens te verzamelen. Ze leek wel een gek dat ze midden in het school jaar binnen viel. Maar ze was nu eenmaal leerplichtig en een thuis hebben was ook wel fijn. Ze sleepte 2 koffers mee en een tas. Haar hele inboedel. Meer had ze niet in kunnen pakken. Ze had alles in een uur moeten inpakken maken dat ze weg kwam. Maar wat had ze aan haar eigen spullen. Dat moest ze vergeten dat moest ze achter zich laten. Ze maakt hier een nieuwe begin, een nieuwe start. Haar verleden zou haar niet in de weg staan. Ze zetten het dan ook maar uit haar kop en begon zachtjes meet te zingen met haar mp3.


Oh dat stome liet ook. Ze trok haar oortjes uit haar oren terwijl ze weer de zoveelste deuren na keek.Elke deur was sierlijk versierd. De namen van de bewoners er in gewerkt. Ze keek op haar blaadje Kamer 503. Ze was aan gekomen bij de kamers die met een 5 begonnen dus ver moest het niet meer zijn. 500, 501, 502. Daar daar was 503. Ze stak de sleutel die ze nog vast had in het gat. Zachtjes opende ze de kamer. Ze zocht de licht knop en drukte hem in. 2 bedden 2 bureaus 2 kasten van alles 2. Gewoon een simpele campus kamer. De enige versiering die her hing waren de vlag en het wapen van de school. Meer was er nog niet gedaan en de twee bedden waren nog even netjes opgemaakt. Dus ze had de kamer voor zich alleen. Eigenlijk had ze gehoopt dat er iemand was die haar vrolijk omhelsde blij dat ze eindelijk een kamer genoot had na al die maande. Maar zo was dat niet dat zou nu juist andersom gebeuren. Op zich was het wel fijn. Dan had je tenminste geen last van de vervelende karakters trekjes van je kamer genoot. Ze zetten haar koffers tegen de kast aan. Die zou ze later wel opruimen. Ze liet zich op het bed vallen. Het was nu niet zo slim om te gaan slapen anders kreeg ze last van een jetlack maar ze was zo moe.

Met een reistas in zijn handen liep Asher het gebouw binnen, hij had een normale spijkerbroek aan met daarboven een strak wit T-shirt, door het T-shirt heen waren de blokje van zijn sixpack lichtjes zichtbaar , hij zette de tas neer en uit zijn zak haalde hij een plattegrondje. Hij snapte er niks van alleen maar dat hij naar kamer 503 moest. Waarschijnlijk zou hij wel naar boven moeten, hij pakte zijn tas weer op en liep richting de trappen. Er was wel een lift maar hij hield van wat extra beweging, daarom trainde hij ook zo vaak mogelijk en daarom heeft hij nu ook een sixpack. Hij liep de trap op en daarna nog een paar totdat hij een bordje zag rechts van zich. 501 tem 600 stond erop. Hij liep naar rechts en vond al snel na 2 deuren zijn kamer. Hij zette zijn tas neer en voelde in de zakken van zijn broek. Hij vond de sleutel niet meer, hij opende zijn tas en keek erin maar realiseerde zich al snel dat alles eruithalen geen zin had want het kon niet dat hij de sleutel onderin zijn tas had gelegd. Hij ritste de tas weer dicht en zocht in alle zijvakjes naar zijn sleutel. Hij dacht even wat hij nu moest doen. Na een tijdje op zijn tas te zitten stond hij op en voelde hij in de achterzak van zijn broek. En ja daar was de sleutel, hoe dom was dat van hem om daar niet aan te denken. Hij pakte zijn tas, opende de deur en keek benieuwd rond of er al iemand was.

-hoop dat ie lang genoeg is-

Silver was in slaap gevallen. Ze had weer die droom. Die haar had lastig gevallen sinds haar leven op de kop was gaan staan. De tranen liepen gewoon langs haar wangen terwijl ze sliep. Waarom moest alles nu zo gaan. Waarom was Arnoud zo boos geworden. Waarom moest dit gebeuren waren de enigste gedachten die haar terroriseerde. Opeens hoorde ze de deur open gaan waardoor ze wakker schrok. Verdommen ze was in slaap gevallen. Nu kwam ze niet zo gemakkelijk van die jetlek af. "verdommen je laat me schrikken let toch op wat je doet" schreeuwde chagrijnig ze naar de onbekende die de deur openden. Ze had het niet zo chagerijnig bedoelt maar het was nu gewoon het verkeerde moment "sorry last van jetlek" mompelde ze er dan ook maar achter na. Ze veegde haar tranen weg. Haar nieuwe kamergenoot moest niet denken dat ze nu al meteen met ene huilebalk op de kamer lach. Maar hoogstwaarschijnlijk was het al te laat en had hij of zij het al gezien. Ze had geen zin om uit te legen waarom ze lag te huilen. De rede wilden ze achter haar laten. Een nieuwe start maken. Gewoon een schone lei. Ze richt zich dan ook maar op haar koffers. Ze opende de eerste en begon de jurken die er in lagen maar in de kast te hangen. Ze zag wel hoe haar nieuwe kamergenoot er op reageerde. En of het haar kamergenoot eigenlijk wel was of gewoon een nieuwsgierig iemand, Die de nieuweling wou begroeten. Het maakte haar niet zoveel uit zolang ze maar niet moest uitleggen hoe ze hier verzeilt was.

Asher opende de deur en zag een meisje slapen, zag hij nu tranen? Het meisje schrok wakker en schreeuwde chagrijnig "verdommen je laat me schrikken let toch op wat je doet" Asher keek even verbaasd en zag haar haar tranen wegvegen, hij ging er verder niet op in maar mischien kon hij haar wel opvrolijken. 'Op de site van de school zeiden ze dat nieuwe leerlingen hier warm werden verwelkomd, ik heet Asher.' zei hij terwijl hij eens breed glimlachte. Hij hoopte nu wel dat ze het als een grapje zou opnemen en niet als geklaag of zo.
Hij gooide zijn tas op zijn bed en zei ' zit jij hier al lang?' hij glimlachte nog steeds, niet zo'n vig smile maar gewoon een ardige glimlach. Hij keek even naar het meisje, ze was wel mooi.

[duh is ze mooi. kwam er net achter dat ze miss universum 2008 was XD (niet dat ik er zo veel omgeef)]

Silver zat met haar rug naar de jonge toe toen hij geheel binnen kwam. Ze hoorde dat hij een tas mee sleepte het was dus een kamer genoot. Ze zou dus niet meer alleen zijn. 'Op de site van de school zeiden ze dat nieuwe leerlingen hier warm werden verwelkomd, ik heet Asher.'Zij hij vrolijk. Ze schoot in de lach. Hoe moest je iemand verwelkomen als je zelf nieuw was. Ze draaide zich om en zag een jongen staan. Ongeveer van de zelfde leeftijd. Maar dat kon je vaak mis hebben. Dus zij ze er maar niks over. "sorry last van jetlek en anderen dingen. Maar ik ben ook net nieuw dus van verwelkomen komt niet veel. Ik ben silver. Jah net zoals het metaal" Ze probeerde vrolijk te klinken. Maar ze vroeg zich af of het zo ook over kwam. Ze keek naar Asher. Een standaard jongen standaart kleding. Niet veel apart maar daar hield ze wel van. Hij zou zeker geen verkeerde kamergenoot zijn. Al kon ze nu niet in haar ondergoed de kamer ronddansen. Niet dat ze dat zomaar deed. Maar soms als ze zat was. Maar dan had ze toch niet in de gaten dat hij er ook was. Al was de vraag of ze hier wel alcol aan kon krijgen. Misschien hielp het dat ze haar Nederlandse id nog bij zich had. Op vakantie werkte het tenminste wel. Maar hier was ze geen toerist.

"maar vind je het erg als ik veder ga met mijn spullen inruimen anders blijft het hier ook maar liggen"

"sorry last van jetlek en anderen dingen. Maar ik ben ook net nieuw dus van verwelkomen komt niet veel. Ik ben silver. Jah net zoals het metaal" zei het meisje. 'Begrijpelijk, gellukkig ben ik dan niet de enige.' zei hij nog steeds met een glimlach o^p zijn mond. Het bleven even stil en hij nam het meisje nog eens goed in zich op. "maar vind je het erg als ik veder ga met mijn spullen inruimen anders blijft het hier ook maar liggen" zei Silver toen, 'Helemaal niet, ik moet vzelf ook nog uitpakken.' zei hij en hij opende zijn tas. er zat niet zoveel in alleen het nodige. Hij legde zijn kleding snel maar toch netjes in zijn kast, pakte zijn toiletspullen uit en zette een paar spullen op zijn bureau, die dingen waren mischien niet nodig maar die waren van een paar oude vrienden. Hij haalde ook nog een klein beertje uit zijn tas, die was van zijn zusje toen hij weg ging. hij schaamde zich er niet voor, hij vond het gewoon zo lief van zijn zusje. Hij ging op zijn bed zitten, een wekker had hij niet meegepakt want hij werd toch altijd vroeg wakker.

-even een vraagje, is mijn profielplaatje een leuke? heb een beetje advies nodig want ben er soms niet zo goed in van het vinden van die dingen-