I'm standing here al alone.

Samantha liet haar tas neervallen op de grond in de hal, in een gewone outfit stond ze bij haar kluisje. Haar ogen gingen eens naar rechts en daarna naar links, nieuwsgierig of er iemand was die ook nieuw was of die haar aardig leek. Er waren hier jammer genoeg niet veel andere mensen binnen in de hal, ze zouden wel allemaal buiten zitten om te genieten van het warme weer. Nadat ze haar boeken in haar kluisje had gelegd haalde ze een foto van haar met een paard en daarnaast een puppy uit haar tas, ze plakte die in haar kluisje en gooide het kluisje toen dicht. Haar handen gingen naar haar zak waar ze haar I-pod had steken en ze stak de oortjes in haar oren, het liedje
“dear Mr. president” speelde zich af en ze kon er nog net voor zorgen dat ze niet ging zingen, ze wou niet dat mensen haar hoorden zingen maar soms kwam het gewoon vanzelf. Haar ogen gleden even af naar de andere kluisjes in de hal. Ze waren zowat allemaal wel versierd, sommige zagen er echt magnifiek uit en dan als je naar haar kluisje keek zag je de saaie grijze kleur. Ze zuchtte even, vroeger maakte het niet uit, elk kluisje zag er zo saai uit. Nu begon ze weer heimwee te krijgen, geweldig! Ze zuchtte nog eens en zette de gedachte van thuis uit haar hoofd. Met een neutrale blik op haar gezicht keek ze voor zich uit, haar ogen richtten zich op het niets.

-iemand die korte posts zoals deze niet erg vind, ik kan nog niet zo goed posten-

Eey emo kid werd er naar Vince geschreeuwd, waarom geen idee misschien om zijn zwarte haar, maar hij was zeker geen emo. Vince stond op en met een gekletter viel zijn stoel om, boos liep hij op de jonge af en stopte 1 cm van zijn gezicht af "Herhaal dat eens" de jonge die zo net een grote bek had, hield wijselijk zijn mond en slikte eens. Met Vince hoef je niet te te dollen. Net voor hij wou omdraaien had de jonge zijn tong weer gevonden en zei "Je vader zou zich wel schamen met z'n zoon". Dit deed de emmer over lopen, zijn vader was 3 jaar geleden overleden in Irak. Zijn vader was een marinier. Vince haalde eens goed uit met zijn vuist en voelde bloed op zijn hand spetteren, dat zou wel van de neus van het jochie zijn", pas toen greep de leraar in. Natuurlijk kreeg Vince de schuld hij had tenminste de klap uitgedeeld. "Na de les bij mij" zei de leraar boos. Voor vince was dat genoeg en was de klas uitgelopen.

Vince kwam zoals gewoonlijk met zijn capuchon half over zijn getrokken de klas uit ge lopen. Wat haatte hij deze school, waarom moest zijn zus hem nou hier naar toe hebben gestuurd. Hij had echt schoon genoeg van die pesterijtjes en ruzie's, op een begeven moment zou hij zich niet meer in kunnen houden en dan. Vince liep boos door naar zijn kluisje in zijn oog hoeken zag hij een meisje staan maar gaf er niet zo veel aandacht aan. Hij opende zijn kluisje dat er nog vrij saai uit zag. Alleen een foto van hem en zijn vader ergens in Egypte, toen stond er nog een glimlach op zijn gezicht. Hij haalde er een pakje sigaretten uit en stak er een op. Hij smeet het deurtje van zijn kluisje dicht en ging er boos tegen aan hangen. Een sigaret zou hem wel weer kalmeren. Hij nam een trekje terwijl hij voor zich uit staarde, hij liet zijn ogen weer even over het meisje gaan en liet de rook uit zijn neus ontsnappen.

De rust op de gang werd verbroken door een jongen die kwaad de klas uitgelopen kwam. Samantha vroeg zich af wat er aan de hand zou zijn, ze nam de jongen eens goed in zich op. Hij zag er een klein beetje uit als een, nee zo mocht ze niet denken. Het betekende niet dat als een iemand zwarte haren had en een capuchon over zijn hoofd getrokken dat het een emo was. Ze zag hoe de jongen een sigaret opstak, ze liet nieuzsgierig haar blik nog eens op de jongen vallen. Zou ze naar hem toelopen of niet? Ach wat maakte het uit. Ze pakte haar tas en liep op de jongen af waar ze haar tas weer naast zich neergooide. ‘ hoi’ zei ze, ‘ik ben Sam, nou eigenlijk Samantha maar noem me maar Sam.’ Ze had hetgevoel dat ze een kop als een tomaat had gekregen, ze was meestal wel goed in nieuwe mensen ontmoeten maar nu was ze hier ergens waar ze niemand kende, dat maakte het haar alleen maar lastiger. Ze stak haar hyand uit en glimlachte even.

Vince hing tegen zijn kluisje aan met een sigaret in zijn handen. Kut geschiedenis leraar, waarom kijken leraren nooit eens uit hun doppen schoot er door Vince's hoofd. Nog steeds was hij boos van wat er net in de klas was gebeurd, gelukkig deed zijn sigaret het werk al en werd hij langzaam al weer wat kalmer. Nog een keer nam Vince een trekje van zijn sigaret, in zijn ooghoeken zag hij het meisje wat hij al eerder had gezien naar hem toe gelopen. Great, dit word zeker wat uitleggen dacht hij bij zich zelf. Het meisje stelde zich voor als Sam, Samantha. Was Sam geen jongens naam, tenminste in Hawaï was dat. 'Hoi, ik ben Vince' zei hij droogjes. Eigenlijk was dat een afkorting van Vincent maar zijn vader vond Vincent geen mooie naam. De hand negeerde hij volkomen dat was toch veel te beleefd.

‘hoi, ik ben Vince.’ Zei de jongen. De hand die ze naar hem uitstak werd genegeerd maar het boeide haar niet zoveel. ‘zit je al lang op Monica high?’ vroeg ze toen. Ze had wel gezien dat de jongen boos naar buiten was gelopen maar ging zich daar niet mee bemoeien, soms kon dat nog wel eens vervelend zijn als je allemaal vragen kreeg. Op haar mond stond een vriendelijke glimlach en ze haalde eens een hand door haar haar.

Het meisje bleef tegen hem praten wat hem eigenlijk wel verbaasde hij was best bot geweest, ze vroeg of hij al lang op Monica zat. "neey, een paar dagen. Jij bent zeker net nieuw'. zei hij tegen haar, hij had haar hier namelijk nog nooit gezien. 'Pas op voor de geschiedenis leraar, dat is een eikel' zei hij, er stond een klein glimlachje op zijn gezicht. Maar het was echt waar de geschiedenis leraar was echt een van de grootste eikels, als je een keer je huiswerk niet helemaal af had kon je gaan pennen.