Uitrusten

Normaal was het erg druk op het strand, maar vandaag was het opvallend rustig. Damian kwam het strand oplopen met zijn zwembroek aan en een t-shirt. Die deed hij al snel uit en ging op zijn handdoek liggen. Vandaag wilde hij even uitrusten op het strand, het waren drukke dagen geweest voor hem en hij had nu eindelijk tijd gevonden om het is rustig aan te doen, maar veel tijd was er niet. Vanavond was al het schoolgala en Damian had nog steeds niemand gevonden, en hoe langer hij zou wachten hoe kleiner de kans was om iemand te vinden. Maar hij kende weinig meisjes en de meisjes die hij kende waren nog niet echt goede vrienden van hem. Even strekte Damian zich uit en deed zijn zonnebril op, de zon scheen erg fel en dat was niet echt prachtig om in te kijken, tenzij je graag blind zou willen zijn. De lucht was helder, net als het water. Bijna onvoorstelbaar dat hij een rustige plek had gevonden, normaal was het hier bomvol met de toeristen maar blijkbaar kwam het hoogseizoen al langzaam aan het einde. Damian zuchtte diep, rust was goed maar hij begon zich al snel te vervelen nu hij hier zo alleen was, als hij ergens niet van hield dat was het wel absolute stilte. Natuurlijk waren er genoeg geluiden op het strand maar geen stemmen van mensen met wie hij in gesprek was. In de verte zag hij een paar mensen volleyballen en in de zee waren een aanta surfers. Meer mensen waren er ook niet. Teminste...Niet voor zover hij het kon zien, het strand was namelijk erg groot.

Camilla liep het strand op en schopte haar schoenen uit. Haar schoenen duwde ze in haar handtas, die daar net groot genoeg voor was. Ze liep verder, het zand voelde heerlijk koel onder haar blote voeten. Haar blik gleed naar de zee, waar een aantal surfers te zien waren. Het waaide best hard dus dat betekende vrij grote golven. Ze grabbelde in haar tas, maar besefte dat ze haar zonnebril was vergeten. Ze zuchte een beetje vermoeid, de laatste tijd vergat ze vrij veel. Haar blauwe ogen gleden even rond, maar er waren amper mensen op het strand. Iets verderop liep een ouder stel en nog een man met een hond. Het was ook niet heel raar, veel mensen waren zich klaar aan het maken voor het gala. Zij zelf ging er waarschijnlijk toch niet heen, en anders zou ze er toch zeker niet lang blijven. Ze had zelf toch geen date, en ze had geen zin om de hele tijd tegen haar vriendin aan te kijken die alleen maar totaal verliefd om haar vriend hing. Opeens viel haar blik op iemand die op een handdoek lag niet heel ver voor haar. Ze dacht hem vaag te kennen, maar ze had geen idee waarvan. Even twijfelde ze, maar toen besloot ze maar gewoon te gaan kijken. Een windvlaag blies haar haar alle kanten op, iets wat vrij vervelend was. Toen ze nog maar 'n meter of 6 van hem af was herkende ze hem ineens. 'Daar hebben we mijn favoriete voetballer' zei ze, terwijl een zwakke glimlach om haar lippen spelen. Misschien had hij haar gehoord, misschien ook niet. De wind nam vrijwel alle geluiden met zich mee. Ze veegde haar pony uit haar gezicht en staarde even naar de zonsondergang. Meteen irriteerde het haar weer dat ze haar zonnebril was vergeten, want de zon was vrij fel. Opeens hoorde ze iemand fluiten. Ze keek opzij, en zag dat het 1 van de surfers was geweest die aan het opruimen was. Ze rolde met haar ogen.

Damian lag heerlijk en viel bijna in slaap, hij merkte dat er nog iemand op het strand was die langzaam dichterbij kwam. Hij wist eerst niet wie het was maar misschien als ze dichterbij kwam. Gelukkig voor hem deed ze dat ook en Damian herkende haar, hij had haar gezien toen hij met Morzan buiten was; ze stond te klappen voor hem toen hij aan het voetballen was en zijn antwoord werd ook nog bevestigt toen hij de opmerking van favoriete voetballer hoorde. ''Is dat zo?'' zei hij met een brede grijns. Hij deed zijn zonnebril af, dat was wel zo beleefd. Het gefluit kwam ook bij Damian in de oren en moest er kort om lachen. ''Je trekt wel de aandacht'' zei hij flauw, het was bedoelt als een grapje maar het kwam zoals altijd weer erg lomp uit zijn mond. ''Hoe heet je eigenlijk? We hebben elkaar al wel gezien maar we weten niet eens hoe we heten'' zei hij met een klein glimlachje. Damian stond op en veegde wat zand van zich af dat op zijn buik was gewaaid. ''Ik ben Damian...Damian Johnson'' zei hij en stak zijn hand uit. Hij moest even denken aan het schoolgala, het zou zo gaan beginnen en hij had nog steeds geen date. Misschien was zij wel geschikt? Ze kenden elkaar pas net maar misschien kon Damian haar wel mee vragen als ze elkaar wat beter leerden kennen en dan was een naam wel belangrijk.

Schijnbaar had de jongen haar opmerking gehoord want hij vroeg met een brede grijns of dat zo was. 'Ik heb veel mensen gezien die een stuk slechter zijn dan jij' zei ze met een glimlach. 'En niet alle mensen krijgen applaus van mij'. Hij deed zijn zonnebril af, iets wat hij wat haar betreft niet had hoeven te doen. Toch kwam het wel heel beleeft over. Blijkbaar had de jongen het gefluit ook gehoord en zei dat ze wel de aandacht trok. Het kwam er niet erg overtuigend uit maar toch glimlachte ze. 'Tja, dat krijg je als er alleen bejaarden rondlopen en er geen andere meisjes te vinden zijn' zei ze, terwijl ze haar haar in een staart bond. Ze het maar irritant dat haar haar continu in haar gezicht waaide. ''Hoe heet je eigenlijk? We hebben elkaar al wel gezien maar we weten niet eens hoe we heten'' zei hij, en ze grijnsde lichtjes. 'Dat kwam omdat je te druk was met je voetbal' grapte ze. Ook dat kwam er niet heel erg overtuigend uit, maar dan stonden ze nu in ieder geval gelijk. Hij stelde zich voor als Damian Johnson, en hij stak zijn hand uit. De nam ze aan en schudde deze even. 'Camilla Roseveld, maar de meeste zeggen Cammy' zei ze vriendelijk. Even keek ze langs hem heen, en zag de zon verder in de zee zakken. Het zou niet lang meer duren of het gala zou beginnen. Het kon haar weinig schelen. Zo snel kreeg ze toch nooit een date meer. Haar jurk bleef hoogstwaarschijnlijk gewoon in de kast hangen. Ze keek weer terug naar Damian. Even ging de gedachte voorbij dat hij ook een optie was, maar het leek haar logisch dat hij al lang een date had.